วันนี้ 24 ตุลาคม 2564 ที่บ้านของนายสมเดช หวังแอ อายุ 57 ปี ผู้ใหญ่บ้าน หมู่ 3 ต.นาหมอศรี อ.นาทวี จ.สงขลา ได้นำของสุดรักสุดห้วงคือ มีพร้ากัน มีดเหลา และขวาน ที่มีอายุมากกว่า 100 ปี ที่บรรพบุรุษเก็บสะสมไว้ให้ นายสมเดช ฯ ผู้ใหญ่บ้านกล่าวว่า มีดพร้าเขาเรียกว่ามีดพร้ากัน ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง ตัดไม้ฟื้น ออกป่าถางป่า มีอายุประมาณ 100 กว่าปี ที่เห็นสภาพดีอยู่นั้น ครับก็คุณปู่เก็บไว้ในตู้เซฟ พอท่านเสีย ลูกๆหลานๆก็นำออกมาใช้อายุประมาณ 100 กว่าปี ส่วนที่ปลายด้ามมีดพร้ากันมีรูปแกะเป็นศรีษะมนุษย์ นายสมเดชฯ กล่าวว่า เป็นเอกลักษณ์ของพี่น้องชาวไทยมุสลิม ที่นับถือศาสนาอิสลามก็เป็นเอกลักษณ์หนึ่งที่ทางช่างที่ทำด้ามประดิษฐ์ให้ เพื่อเป็นเอกลักษณ์ของพี่น้องมุสลิม เป็นโต๊ะครูที่สอนศาสนาเป็นคนอีหม่าน ภาษาอิสลามว่าเป็นคนอีหม่านเป็นคนที่ประพฤติตนอยู่ในศีลในธรรม
ส่วนมีดเหลา นายสมเดชฯ กล่าวว่า มีดเหลาเล่มนี้เป็นมีดเหลาที่อายุก็เกือบๆ 100 ปี ก็ใช้เหลาหวาย เหลาไม้ไผ่ ของจักสาน เช่นกระด้ง กระจาด กระเฌอ คือทำได้หลายอย่าง ที่จักสานที่บ้านๆเขาทำ อย่างที่เห็นทำกระเชอ ทำกระจาด อะไรอย่างนี้เขาใช้มีดเหลาตัวนี้ เพราะเป็นมีดที่ใช้ประโยชน์ได้ง่ายแล้วก็เป็นมีดที่คม ลักษณะก็เป็นรูปเรือหงส์
ส่วน ขวาน นายสมเดช กล่าวว่า ขวานนะครับ ขวานเล่มนี้ก็มีอายุมากเหมือนกันครับ อายุ 100 กว่าปี เล่มนี้เช่นกันครับ ทางคุณปู่ ได้เก็บรักษาเอาไว้อย่างดี คือไม่สึกหรอ แต่เป็นขวานที่ผสมด้วยเหล็กหมายถึง คนที่ตีมีดสมัยก่อน ช่างตีสมัยก่อนเขาใช้เหล็กหลายเหล็กผสมกัน ก็มีประโยชน์ เช่นว่า ผ่าฟื้น หรือว่าพกเป็นอาวุธและก็ใช้ประโยชน์หลากหลายออกป่าเดินป่าก็ใช้เหน็บไว้ที่สะเอว คนสมัยโบราณก็ต้องมีเครื่องไม้อย่างนี้ติดไม้ติดมือไปเมื่ออกจากบ้านไป
นภาลัย ชูศรี ผู้สื่อข่าวภูมิภาค จ.สงขลา
