จากกรณีที่เกิดเหตุวุ่นวายขึ้น ที่บริเวณหน้าโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ เมื่อโรงเรียนได้นำนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4-5-6 สาขาศิลป์จีน จำนวน 150 คน ไปเข้าค่ายจีน แต่ปรากฏว่า หยก ธนลภย์ พร้อมด้วยรุ่นพี่แก๊งทะลุวัง นำโดย เนติพร เสน่ห์สังคม หรือ บุ้ง ทะลุวัง , ธี ธีรภัทร และบิวตี้ วิชญาพร ได้ไปขัดขวางขบวนรถ โดยอ้างว่าตนเองมีสิทธิ์เดินทางไปอบรมด้วย ตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น
ข่าวที่น่าสนใจ
ล่าสุด ผศ.ดร.วรัชญ์ ครุจิต รองคณบดีฝ่ายวางแผนและพัฒนา คณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) โพสต์ข้อความในเฟซบุ๊กระบุว่า เรื่องของหยกในวันนี้ คนที่ผมสงสารที่สุด ก็คือตัวหยกก่อนที่จะพบกับบุ้ง เด็กคนนั้นได้ถูกฆ่าตายไปแล้ว ด้วยความโหดเหี้ยมของคนรอบข้าง ที่ใช้เด็กคนนี้หาผลประโยชน์ โดยที่ไม่มีใครได้รับโทษจากฆาตกรรมครั้งนี้เลย
ผมขอตั้งคำถามดังๆไปยังใครก็ตามที่เกี่ยวข้อง จากการเปิดเผยของสมาชิกคนอื่น ทำให้เห็นแล้วว่า มีการทำกันเป็นกระบวนการ ในการเอาเด็กมาเลี้ยงเพื่อใช้งานหาเงิน ไม่ต่างอะไรกับการใช้แรงงานเด็ก หรือการค้ามนุษย์
ทำไมกระบวนการนี้ไม่ผิดกฎหมาย?
มีเด็กอีกกี่คนที่ตกเป็นเหยื่อ และจะเป็นในอนาคต?
มีหน่วยงานอะไร ที่จะช่วยเข้ามาป้องกัน พิทักษ์สิทธิในอนาคตของเด็กบ้าง? เท่าที่เห็นก็ยังไม่มีเลย ยังสามารถก่อเหตุได้เท่าที่ต้องการ
มีกฎหมายใดๆจะปกป้องเด็ก และห้ามไม่ให้สื่อทำข่าวเพื่อ “สร้างค่าตัว” ให้เด็กที่ถูกใช้เป็นเครื่องมือหรือไม่? เดี๋ยวหยกค่าตัวตกแล้ว ก็มีกระบวนการสร้างเด็กคนใหม่มาทดแทน แล้วหยกจะไปอยู่ไหน ทำงานอะไรได้
จริยธรรม จรรยาบรรณของสื่อ ในการทำข่าวเด็กที่ไม่บรรลุนิติภาวะ คืออะไร? คือการยื่นไมค์ รัวถ่ายภาพ และพาดหัวดราม่าทุกคำพูดใช่หรือไม่? บรรณาธิการ ควรมีสติพอจะยับยั้งการกระทำของนักข่าวหรือไม่ หรือสั่งแต่ไปเก็บภาพเก็บเสียง ได้อะไรมาก็ออก ยิ่งออกฤทธิ์ออกเดชยิ่งดี ยิ่งเรียกยอดไลก์ ได้โฆษณา?
และสุดท้าย นักการเมืองที่ยังสนับสนุนการกระทำแบบนี้
ทุกคนที่กล่าวมาข้างต้น ใจคอคุณทำด้วยอะไร?
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
