ภาคี กสศ.สานพลัง สพท.-สสส.พัฒนาการเรียนรู้ “เยาวชนแรงงาน” ไปพัฒนาตนเองจะได้เป็นกำลังสำคัญดูแลครอบครัว

ทั้งนี้สืบเนื่องจาก “เยาวชนแรงงาน” เป็นแรงงานที่ไม่มีความมั่นคงด้านรายได้และอาชีพ จึงควรส่งเสริมโอกาสการพัฒนาการเรียนรู้ให้ได้รับการพัฒนาทักษะอาชีพ 3 เรื่องสำคัญ ดังนี้ 1. “อาชีพเสริม” ระหว่างทำงานประจำในโรงงาน เนื่องจากรายได้จากค่าแรงขั้นต่ำ 350 บาทต่อวันหรือค่าล่วงเวลาไม่แน่นอนจึงไม่เพียงพอต่อการดำชีพ 2. “อาชีพอิสระ” ให้ไปเรียนรู้ด้วยตัวเองเผื่อไว้เป็นอาชีพสำรองหากต้องถูกออกจากงาน หรือ มีความมุ่งมั่นมากพออาจเลิก “อาชีพลูกจ้าง” ไปเป็นนายตัวเองเปิดธุรกิจส่วนตัว และ 3.ยกระดับฝีมือแรงงานรองรับตลาดแรงงานภาคอุตสาหกรรมให้ได้รับค่าจ้างตามศักยภาพและทักษะฝีมือหลุดพ้นค่าแรงขั้นต่ำ

สาเหตุที่ต้องส่งเสริมโอการการเรียนรู้แก่น้อง ๆ เหล่านี้ เพราะส่วนใหญ่เป็นแรงงานที่ย้ายถิ่นฐานมาจากต่างจังหวัดเพื่อมาเป็นแรงงานตามฤดูกาลจ้างงานช่วงระยะเวลาสั้นระหว่าง 3 – 6 เดือน ตามสัญญาจ้างของโรงงานที่นายจ้างมีสิทธิ์จะต่อสัญญา หรือ เลิกสัญญาจ้างเมื่อไรย่อมได้ เพราะเป็นแรงงานเหมาช่วง หรือ ลูกจ้างซับคอนแทรค เมื่อถูกเลิกจ้างจำต้องออกจากงานกลับบ้านเกิดในต่างจังหวัด , บางส่วนย้ายไปหางานทำในโรงงานแห่งใหม่ หรือ บางส่วนตกงาน ยิ่งน้องๆที่เป็นแรงงานกึ่งหรือไร้ทักษะและวุฒิการศึกษาต่ำจึงไม่มีความมั่นคงทางรายได้และอาชีพลูกจ้าง ดังนั้นการพัฒนาการเรียนรู้ทักษะอาชีพแก่เยาวชนแรงงานมาตรา 33 หรือ ไม่ได้อยู่ในมาตรา 33 ว่างงาน ด้วยการพัฒนาการเรียนรู้ทักษะอาชีพเสริม อาชีพอิสระ และ ยกระดับฝีมือแรงงาน ต้องทำอย่างเร่งด่วนในระยะเวลาอันสั้น ภายใน 3 – 6 เดือนภายหลังค้นพบน้อง ๆ เยาวชนแรงงาน

เบื้องต้นการพัฒนาการเรียนรู้ ต้องค้นหาศักยภาพและความต้องการเป็นอันดับแรก จัดกิจกรรมโดยภาคี กสศ. จากนั้นประสานภาคีความร่วมมือในพื้นที่เข้ามาพัฒนาการเรียนรู้ตอบโจทย์ อาชีพเสริม อาชีพอิสระ และ ยกระดับฝีมือแรงงาน ดั่งเช่นน้อง ๆ กลุ่มนี้ที่ต้องการการหนุนเสริม “ทักษะช่างเชื่อมโลหะ” แบ่งเป็น 3 กลุ่ม คือ 1.น้อง ๆ ที่ยังไม่มีงานทำว่างงาน หากได้รับการเรียนรู้ทักษะช่างเชื่อมและมีใบวุฒิบัตร อาจนำไปเป็นใบเบิกทางสมัครงานโรงงาน 2.น้อง ๆ กลุ่มที่ทำงานอยู่ในโรงงานอยู่แล้ว แต่ต้องการนำใบวุฒิบัตรไปเป็นใบเบิกทางเพื่อร้องขอให้หัวหน้างาน หรือ นายจ้าง เพิ่มค่าจ้างตามศักยภาพและทักษะฝีมือหลุดพ้นการได้รับรายได้เท่ากับค่าแรงขั้นต่ำ และ 3.น้อง ๆ ที่เป็นเยาวชนแรงงานมาตรา 35 เพราะน้อง ๆ เหล่านี้มีปัญหาหลากหลายและซับซ้อน และมีปัญหาศักยภาพทางร่างกายไม่เอื้ออำนวย หรือ ไม่มีงานทำความต้องการของครอบครัว คือ อยากให้ลูกออกจากบ้านไปเข้าสังคมภายนอกและมีงานทำจะได้พึ่งพาตนเองได้