เลือกสว.หวานหมูเครือข่าย “บ้านใหญ่” ดับฝัน “ค่ายส้ม” รื้อระบอบประยุทธ์ฝันไปเถอะ

ต้องยอมรับว่านักการเมืองต่างมีเครือข่ายการเมืองท้องถิ่นที่เป็นคนของตัวเองฝังอยู่ หรือ แม้แต่ “กลุ่มข้าราชการ” ที่รู้กันดีว่า พรรคการเมืองที่ใหญ่สุดจริง ๆ คือ “ระบอบราชการ” อาทิ กลุ่มอาชีพ ครู ฝ่ายปกครอง แพทย์ พยาบาล ทหาร ตำรวจ ข้าราชการในกระบวนการยุติธรรม หรือ อดีตข้าราชการในแขนงต่าง ๆ เป็นเครือข่ายระบบอุปถัมภ์ค้ำชูกันในทางการเมืองระหว่าง ฝ่ายการเมืองกับฝ่ายข้าราชการ ที่อยู่ในพื้นที่ทั้งในระดับจังหวัดและระดับประเทศ มีมากกว่าบุคคลกลุ่มอื่นโดยทั่วไป จึงมีโอกาสเข้าวิน สว.ได้มากสุด เพราะบุคคลเหล่านี้จะอยู่ในเครือข่ายอุปถัมภ์ของนักการเมืองที่เรียกกันว่าบ้านใหญ่ นับเป็นอุปสรรคสำคัญที่แม้แต่กระแสส้มฟีเวอร์ของ “พรรคก้าวไกล” ยังเจาะไม่เข้า แม้จะช่ำชองเก่งกาจในการปั่นกระแสมากเพียงใด

เพราะตราบใดระบบอุปถัมภ์อยู่คู่สังคมไทยมาอย่างยาวนานและคงอยู่ต่อไป ใครคือเครือข่ายนักการเมืองบ้านใหญ่ คนในเครือข่ายบ้านใหญ่ย่อมมีอำนาจและอิทธิพลฝังตัวอยู่ในระบบราชการไปควบคู่กัน โดยนักการเมืองบ้านใหญ่นี่แหละที่เป็นคนคัดตัวว่าใครจะได้เป็น “ผู้ว่าราชการจังหวัด” “นายอำเภอ” หรือ “ผู้กำกับ” แทรงซึมไปถึงหน่วยงานราชการต่าง ๆ หรือแม้แต่ “สว.” เครือข่ายบ้านใหญ่นี่แหละจะเป็นคนจิ้มเลือกส่งใครไปเป็นตัวแทน

จึงไม่แปลกเหตุใด “ค่ายส้ม” จึงเปิดปฏิบัติการ สว.ประชาชน เพราะไม่อยากให้นักการเมืองบ้านใหญ่ที่เตรียมการบล็อกโหวตเลือก สว.ของกลุ่มตัวเองได้เข้าวิน ดังนั้นภาพฝันของ “ธนาธร” ที่กระหายดันก้นเครือข่าย สว.ส้มเข้าสภาหินอ่อน น่าจะโดนกลุ่มการเมืองบ้านใหญ่บล็อคสกัด ความฝันที่จะยึดสภาสูงจึงมืดมนเหลือเกิน