สว.คำนูณ ห่วงปัญหาพื้นที่ทับซ้อนไทย-กัมพูชา เตือนรัฐรอบคอบเจรจา

ทั้งยังอาจพิจารณาได้ว่าเป็นการละเมิดอธิปไตยและบูรณภาพแห่งดินแดนของราชอาณาจักรไทยเสียด้วยซ้ำ เส้นที่เห็นกันชินตาในรอบ 20 ปีมานี้ว่าลากผ่าน “เกาะกูด” นั่นแหละ โดยลากออกมาจากแผ่นดินบริเวณหลักเขตแดนไทยกัมพูชาที่ 73 บริเวณบ้านหาดเล็ก ตำบลหาดเล็ก อำเภอคลองใหญ่ จังหวัดตราด ตรงลงทะเลมาทางทิศตะวันตกประชิดและอ้อมเกาะกูดเป็นครึ่งวงกลมตรงไปยังกึ่งกลางอ่าวไทยบริเวณจังหวัดประจวบคีรีขันธ์แล้ววกลงใต้ขนานกับแผ่นดินกัมพูชา เป็นเส้นเขตไหล่ทวีปที่นักกฎหมายระหว่างประเทศ อดีตอธิบดีกรมสนธิสัญญาและกฎหมาย กระทรวงการต่างประเทศ บางคน และอดีตนายทหารเรือชั้นผู้ใหญ่หลายคน เคยขนานนามไว้ต่าง ๆ นานาในรอบ 20 ปีมานี้“เส้นนอกกฎหมาย” บ้าง “เส้นตามอำเภอใจ” บ้าง ”เส้นยะโสโอหัง” บ้าง ไปจนถึง ”เส้นอันธพาล” แม้แต่ผมเองยังเคยเขียนบทความเรียกว่า “เส้น(ไหล่ทวีป)วิปลาส 2515”แต่วันนี้ หลังจากทบทวนข้อมูลต่าง ๆ ในรอบ 12-15 ปีมานี้ถึงเบื้องหลังที่มาของเส้นเขตไหล่ทวีป 2515 ของกัมพูชา ผมอยากจะขนานนามตรงไปตรงมาว่า “เส้นฮุบปิโตรเลี่ยม“

สว.คำนูณ ระบุอีกว่า ไม่ใช่ว่า MOU 2544 จะไปยอมรับ “ความถูกต้อง“ ของเส้นเขตไหล่ทวีปของกัมพูชา มิบังอาจไปกล่าวหากันขนาดนั้น แต่เพียงแค่ “รับรู้“ และ ”ยอมรับ(การมีอยู่)” โดยนำมาบรรจุอยู่ในแผนผังแนบท้าย MOU ก็เป็นผลให้เมื่อนำมาทาบทับกับเส้นเขตไหล่ทวีปของไทย ก็ก่อให้เกิดพื้นที่ OCA ในอ่าวไทยมากถึง 26,000 ตารางกิโลเมตร กว่าครึ่งค่อนของพื้นที่อ่าวไทยทั้งหมดกว่า 330,000 ตารางกิโลเมตร เป็นเรื่องผิดธรรมชาติอย่างยิ่ง ทั้งๆที่ถ้าจะมีจริงโดยทั้งไทยและกัมพูชายึดถือกฎเกณฑ์ระหว่างประเทศให้มากที่สุดแล้ว ก็ไม่น่าจะมากขนาดนั้น จริงอยู่ รัฐบาลทุกรัฐบาลบอกว่าเราจะเจรจาเฉพาะเรื่องแบ่งปันผลประโยชน์จากปิโตรเลี่ยม ไม่เจรจาเรื่องเขตแดนทางทะเล จึงไม่ต้องห่วงว่าจะเสียเขตแดน และ MOU 2544 มีขึ้นเพื่อแก้ปัญหานี้ ฟัง ”ดูดี“ แต่มัน “ใช่“ หรือ ”ดีจริง“ อย่างที่ว่ามาจริงหรือ ? สรุปสั้นที่สุดของ MOU 2544 เป็นคำสำคัญได้ว่า “แบ่งเขตแดนข้างบน แบ่งผลประโยชน์ข้างล่าง” ซึ่งแน่นอนละว่าฟัง “ดูดี” แต่ฟันธงเลยคว่า ไม่ใช่ และไม่ดีจริง!

จากนั้น สว.คำนูณ ยังระบุถึงประเด็นเกาะกูดอีกว่า ประเด็นเรื่องเกาะกูดเป็นความเข้าใจผิดของคนไทยบางคนที่กล่าวว่า MOU 2544 มีประโยชน์ตรงที่กัมพูชายอมรับชัดเจนกว่าเกาะกูดเป็นของไทย เพราะเส้นเขตไหล่ทวีปของกัมพูชานั้นลากประชิดและอ้อมเกาะกูด ไม่ได้ผ่ากลาง เป็นข้ออ้างที่เข้าใจผิด และฟังไม่ขึ้นโดยสิ้นเชิง เกาะกูดเป็นของไทยโดยสมบูรณ์มากว่า 100 ปีแล้ว ตามสนธิสัญญาสยาม-ฝรั่งเศส ค.ศ. 1907 (ร.ศ. 125) มีข้อความชัดเจนในข้อ 2 ว่า “รัฐบาลฝรั่งเศสยกดินแดนเมืองด่านซ้าย และเมืองตราด กับทั้งเกาะทั้งหลายซึ่งอยู่ภายใต้แหลมสิงห์ลงไปจนถึงเกาะกูดนั้นให้แก่กรุงสยาม” ทั้งนี้ เพื่อแลกกับการที่ไทยเรายอมสูญเสียเสียมราฐ ศรีโสภณ และพระตะบอง เป็นข้อแลกเปลี่ยน และตั้งแต่ค.ศ. 1907 เป็นต้นมาจนถึงวันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2544 วันที่รัฐไทยไปลงนาม MOU 2544 ไม่ปรากฏว่ามีการทำสัญญาอื่นใดที่ลบล้างสิทธิของไทยเลย

สว.คำนูณ ยังมีข้อเสนอเบื้องต้น โดยเห็นว่าควรเจรจาไปพร้อมกันทั้ง 2 เรื่อง คือ แบ่งเขตแดนทางทะเล กับแบ่งผลประโยชน์ในปิโตรเลี่ยม ก็ได้ไม่มีปัญหา แต่ต้องได้ข้อสรุปเรื่องเขตแดนเป็นลำดับแรกเสียก่อน จึงจะตกลงกันเรื่องเขตพื้นที่ JDA และแบ่งปันผลประโยชน์เป็นลำดับถัดไป เมื่อได้ข้อตกลงร่วมกันแล้วจึงจะเขียน MOU ขึ้นมา เป็นตัวแบบที่เกิดขึ้นมาแล้วในการเจรจาระหว่างประเทศเพื่อนบ้าน 3 คู่ในภูมิภาคนี้ ไทย vs มาเลียเซีย กัมพูชา vs เวียดนาม ไทย vs เวียดนามไทย vs กัมพูชา ช่วงก่อนปี 2544 3 คู่แรกสำเร็จไปนานแล้ว