วิจารณ์หนัก “เจี๊ยบ ก้าวไกล” ปลุกรื้อแก้ 112 ลามปามถึง”พระสยามเทวาธิราช”

 

สำหรับเรื่องราวของ พระสยามเทวาธิราช เทวดาคุ้มครองบ้านเมือง มีข้อมูลบันทึกไว้ว่า พระราชพิธีบวงสรวง “พระสยามเทวาธิราช” มีกำหนดการประกอบพิธีกรรมในวันขึ้น 1 ค่ำ เดือน 5 ของทุกปี ถือเป็นวันขึ้นปีใหม่ตามปฏิทินไทย

ตามคติความเชื่อ…คนไทยมักนิยมทำบุญตักบาตรเลี้ยงพระเนื่องในวันปีใหม่ เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้วิญญาณบรรพบุรุษ รวมถึงบูชาเซ่นสรวงเทพยดาอารักษ์ที่เคารพนับถือ

การบวงสรวงเป็นธรรมเนียมที่ปรากฏในสมัยรัชกาลที่ 4 เนื่องมาจากพระราชดำริว่า…“สยามประเทศดำรงความเป็นเอกราช ดำรงความผาสุกยั่งยืนมาตั้งแต่โบราณ แม้หลายครั้งหลายคราวจะมีเหตุที่ทำให้บ้านเมืองเพลี่ยงพล้ำข้าศึกศัตรูหรือมีเหตุจะเสียบ้านเสียเมืองแต่ก็รอดพ้นมาได้ทุกครั้ง ก็น่าจะมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือเทพยดาอารักษ์คุ้มครองให้รอดพ้นภัยอันตรายมาได้ทุกครั้ง”

หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง กล่าวไว้ในบันทึกว่า พระสยามเทวาธิราชเริ่มมีเมื่อสมัยก่อนรัชกาลที่ 4 แต่ก่อนพระเจ้าแผ่นดินสมัยนั้นก็บูชาเทวาชื่อนั้นชื่อนี้ที่เป็นญาติผู้ใหญ่เป็นคนสำคัญ ขออย่างนั้นอย่างนี้

 

 

 

 

 

ต่อมาสมัยรัชกาลที่ 4 ท่านเป็นนักปราชญ์ เป็นนักบาลีก็มาตั้งชื่อใหม่ว่า “พระสยามเทวาธิราช” หมายถึงว่า “เทวดาทั้งหมดที่รักษาประเทศสยาม” ทีนี้ถามว่า…ให้คุณให้โทษทางไหน ให้โทษนี้ก็ไม่ทราบ ให้คุณนี่ก็ไม่รู้ แต่ท่านเป็นเทวดา

“พระสยามเทวาธิราช” เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองไทยเรามาตั้งแต่สมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4

พระองค์มีพระราชดำริว่า…ประเทศไทยมีเหตุการณ์ที่เกือบจะต้องเสียอิสรภาพมาหลายครั้ง แต่บังเอิญมีเหตุให้รอดพ้นภยันตรายมาได้เสมอ…ชะรอยคงจะมี “เทพยดา” ที่ “ศักดิ์สิทธิ์” คอยอภิบาลรักษาอยู่สมควรที่จะทำรูปเทพยดาองค์นั้นขึ้นสักการบูชา

จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้พระองค์ เจ้าประดิษฐวรการปั้นรูปสมมติขึ้นแล้วหล่อด้วยทองคำแท่งลักษณะแบบเทวรูป ความสูง 8 นิ้ว ทรงเครื่องอย่างเทพารักษ์ ทรงมงกุฎ ประทับยืน พระหัตถ์ขวา ทรงพระขรรค์ พระหัตถ์ซ้ายยกขึ้นในท่าจีบเสมอพระอุระ ประทับในเรือนแก้วทำด้วยไม้จันทน์มีลักษณะ แบบวิมานเก๋งจีน

ถวายพระนามว่า…“พระสยามเทวาธิราช” โปรดเกล้าฯให้ประดิษฐานไว้ ณ พระที่นั่งไพศาลทักษิณ ในพระบรมมหาราชวัง

พระองค์ทรงเคารพบูชาพระสยามเทวา ธิราชเป็นอย่างสูง…เป็นที่ร่ำลือกันว่าศักดิ์สิทธิ์ยิ่งทรงถวายเครื่องสักการะเป็นประจำทุกวัน…

 

 

 

ทรงถวายเครื่องสังเวยทุก “วันอังคาร” และ “วันเสาร์” ก่อนเวลาเพล…โปรดเกล้าฯให้จัดพิธีสังเวยเทวดาในวันขึ้น 1 ค่ำ เดือน 5 ซึ่งตรงกับ “วันขึ้นปีใหม่” ทางจันทรคติแบบโบราณด้วย

คนไทยเราแต่โบราณนานมาเชื่อว่า…มี “เทวดา” ผู้ปกปักรักษาบ้านเมือง

สมัยกรุงสุโขทัยก็มี “พระขพุงผี” เชื่อกันว่า…“ถ้าไหว้ดีพลีถูก บ้านเมืองก็เจริญรุ่งเรือง แต่ถ้าไหว้ดีพลีไม่ถูก บ้านเมืองก็ล่มจม”

วันเวลาผ่านไปเข้าสู่สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นก็มีความเชื่อกันว่า… “พระเสื้อเมือง” “พระทรงเมือง” “พระหลัก เมือง” เป็นเทวดาคุ้มครองบ้านเมือง อำนาจทางทหาร…อำนาจของข้าราชการพลเรือน ต้องเข้ม แข็ง…อำนาจตุลาการ ความยุติ ธรรมที่ถูกต้องเที่ยงตรง จะนำพาบ้านเมืองไปสู่ความร่มเย็นได้

ส่วนชาวบ้านก็ให้ความเคารพยำเกรงต่อ “พระแก้ว”…พระแก้วมรกตคู่บ้านคู่เมือง กับ “พระกาฬ”…บริวารพระยม มีหน้าที่นำดวงวิญญาณมนุษย์ไปยมโลก จนมีคำสาบานที่อ้างพระแก้วพระกาฬกันติดปาก

ศรัทธาที่คนไทยมีต่อ “พระสยามเทวาธิราช” จึงมีอยู่มากล้น ด้วยมีใจศรัทธาอาจรู้สึกสัมผัสได้ถึงพลังอำนาจในการปกปักรักษาบ้านเมืองให้สุขสงบร่มเย็น