วันที่ 5 ก.ค. – มีผู้ใช้เฟซบุ๊กที่ใช้ชื่อว่า Seetalah Netmugda โพสต์ข้อความระบุว่า บันทึกไว้ในความทรงจำว่า วันนี้ 4 กรกฎาคม 2564 คือวันที่เสียใจที่สุดในชีวิต เสียงของยายจ๋าจะอยู่ในใจของแขตลอดไปนะคะ “ยายรักแขที่สุด แขคือหลานรักของยาย ยายรอแขกลับบ้านทุกอาทิตย์นะลูก” ยายจ๋าเหมือนแม่คนที่สองที่คอยดูแล พี่ขวัญ แข เขม มาตั้งแต่จำความได้ ตอนเด็กๆ รู้สึกว่า ยายจ๋าดุจังเลย แต่พอโตขึ้นมา กลับกลายเป็นยายจ๋าน่ารักจังเลย ทุกวันเสาร์อาทิตย์ คือวันที่จะต้องกลับไปบ้านยาย ไปอยู่กับยาย ทุกเดือนจะมีวันครอบครัวที่คุณแม่จะต้องพายายจ๋า ออกไปกินข้าวนอกบ้าน แล้วจบด้วยไอศกรีมของโปรดทุกครั้ง ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้ว เสียงเรียกดีใจให้เข้ามากอดยายทุกๆ วันเสาร์ที่กลับบ้าน เสียงอวยพรให้โชคดี ให้ขับรถกลับคอนโดดีๆทุกวันอาทิตย์
“11 มิถุนายน 2564 คือวันสุดท้ายที่เราได้คุยกัน แขจับมือยายที่รพ. บอกยายว่า ยายไม่สบาย ต้องผ่าตัดนะคะ ยายสู้มั้ย ยายตอบแขว่า “สู้” แขบอกยายว่า เดี๋ยวผ่าเสร็จแขจะรอยายอยู่หน้าห้องนะคะ แต่โควิดก็ทำให้แขไม่สามารถไปหายายได้อย่างที่บอกยายไว้ รพ.ห้ามเยี่ยมทุกกรณี แขขอโทษนะคะยาย ที่ไปหายายตามที่บอกไว้ไม่ได้ เมื่อวานนี้ แข พี่ขวัญ คุณแม่ กับเมย์ เพิ่งจะประกอบเก้าอี้อาบน้ำเสร็จ เตรียมที่นอนลม รอยายจ๋ากลับมาใช้ แต่แล้วเสียงกราฟเป็นเส้นตรงก็ดังก้องในหัวแข มันบีบหัวใจมากจริงๆค่ะวันนี้ยายสู้ที่สุดแล้วค่ะ แขรักยายจ๋ามากนะคะ (นาวาโทหญิง มายูร บุณยรัตพันธุ์ อายุ 97 ปี 6 เดือน 8 วัน นายทหารเรือหญิงคนแรกของประเทศไทย)
สำหรับ นาวาโทหญิง มายูร เป็นทหารเรือหญิงคนแรกของกองทัพเรือไทย โดยจบคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นอดีตนักเรียนโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา รุ่นที่ 1 เลขประจำตัว 2 เคยดำรงตำแหน่งเป็นอดีตเจ้ากรม กรมการศึกษาวิจัย และผู้ร่างกฎกระทรวงว่าด้วยระเบียบเครื่องแต่งกายทหารเรือหญิง ซึ่งเกษียณอายุราชการชั้นยศนาวาโท ถือว่าสูงสุดสำหรับผู้หญิงในยุคนั้น และท่านยังมีความจำยังดี
สำหรับพิธีสวดพระอภิธรรม จัดขึ้นที่วัดเครือวัลย์วรวิหาร ศาลา 5 ตั้งแต่วันที่ 5-9 กรกฎาคม 2564 เวลา 18.30 น. และพิธีฌาปนกิจในวันเสาร์ที่ 10 กรกฎาคม 2564 เวลา 16.00น.
