“หมอเหรียญฯ” เล่านาทีต่อนาที ลุ้นฟังคำพิพากษา “ศาลฎีกา” ยืนยกฟ้อง “สิระ” เอาผิดคดีหมิ่นประมาท

เมื่อถึงคดีผม คดีนี้ นาย สิระ เจนจาคะ ฟ้องผมข้อหาหมิ่นประมาทด้วยการโฆษณา ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกผม 3 ปี ปรับ 3 แสนบาท โทษจำคุกให้รอลงอาญา คดีนี้ก่อนสืบพยาน ศาลชั้นต้นให้มีการไกล่เกลี่ย ถึงแม้ผมจะตกเป็นจำเลยที่สุ่มเสี่ยงต่อคำพิพากษาให้จำคุกก็ตาม แต่ผมไม่ไกล่เกลี่ย เพราะผมรู้ดีว่า นาย สิระ เจนจาคะ ซึ่งเป็นโจทก์ ต้องการฟ้องผมเพื่อขอไกล่เกลี่ยเพื่อขอให้ผมถอนฟ้องในคดีที่ผมและ รพ.มงกุฎวัฒนะ เป็นโจทก์ ฟ้องนาย สิระ ข้อหาบุกรุก รพ.สนาม และหมิ่นประมาท โดยคดีเดียวแลกกับหลายคดีที่ นาย สิระ ฟ้องผม ผมยอมสุ่มเสี่ยงติดคุกหลายคดีที่ นาย สิระ ฟ้อง ไม่ยอมถอนฟ้องคดีเดียวที่ผมฟ้อง นาย สิระ หรอกครับ เพราะผมประกาศต่อสาธารณะว่า “การบุกรุก รพ.สนามโดย นาย สิระ เจนจาคะ ทำให้ รพ.สนาม ไม่สามารถรับการส่งต่อผู้ป่วยโควิด-19 ในเดือน พ.ค.64 ซึ่งเป็นสถานการณ์ระบาดสายพันธุ์ที่รุนแรงมีอัตราการเสียชีวิตสูง การเปิด รพ.สนามล่าช้าไป 7 วัน ทำให้ผู้ป่วยโควิด-19 อาการหนักจัดชั้นสีแดง ไม่สามารถรับย้ายเข้า ไอ ซี ยู สนามได้ และต้องเสียชีวิต ครั้งนั้นผมประกาศว่าผมจะไม่มีการยอมความกับ นาย สิระ เจนจาคะ เด็ดขาด ทั้งนี้เพื่อไม่ให้เป็นบรรทัดฐานการกร่างของนักการเมืองจนทำให้ชีวิตผู้ป่วยหลายรายเสียโอกาสในการมีชีวิต”

ดังนั้นการไกล่เกลี่ยหน้าบัลลัง นาย สิระ จึงไม่ประสบความสำเร็จ ถึงแม้ผมและทีมทนายจะสัมผัสได้ว่า “การต่อสู้คดีนี้ในศาลชั้นต้นนั้น ผมน่าจะแพ้และต้องโทษจำคุกก็ตาม” 25 ก.ย.65 ผมฟังคำพิพากษาศาลชั้นต้น ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกผม 3 ปี ปรับ 3 แสนบาท โทษจำคุกให้รอลงอาญา 2 ปี มีการเผยแพร่ข่าวทุกสำนักครึกโครม…แต่ผมก็ยังคง “แป๊ะยิ้ม” แล้วเดินหน้าอุทธรณ์คำพิพากษาของศาลชั้นต้นทันที เมื่อปี พ.ศ.2567 ศาลอุทธรณ์มีคำพิพากษากลับคำพิพากษาของศาลชั้นต้น เป็น ‘ยกฟ้อง’ หมายความว่า “ผมชนะ ไม่ต้องโทษจำคุก ไม่ต้องถูกปรับ ไม่ต้องรอลงอาญา” … มีสื่อไม่กี่สำนักเผยแพร่…นาย สิระ จึงขอฎีกาคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ เพื่อจะกดดันให้ผมต้องโทษจำคุกให้ได้