พยาน “แพทย์ รพ.ตร.” สุดอัดอั้น ถึงปาดน้ำตา ไม่คิดรักษา “ผู้ป่วย” ต้องขึ้นศาล รับบางอาการ “ทักษิณ” ไม่วิกฤต ควรส่งกลับเรือนจำ

โดยเฉพาะการให้ไปอยู่ในห้องพักชั้น 14 ซึ่งอ้างอิงว่าเป็นห้องแยกการรักษา ในช่วงที่มีสถานการณ์โควิด-19 แต่พยานปากนี้ไม่ได้มีส่วนร่วมในการรักษา เพียงแต่รับทราบจากการรายงานของแพทย์ที่รับตัว นอกจากนี้ศาลยังได้ย้ำถามว่ามีนักโทษรายอื่นจากเรือนจำได้ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลตำรวจชั้น 14 อีกหรือไม่ ซึ่งพยานยังไม่สามารถให้ข้อมูลได้จะส่งให้ภายหลัง และยังไต่สวนในประเด็น ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับใบเสร็จรับเงินที่สืบเนื่องไปถึงค่าใช้จ่ายในการรักษาทั้งยารักษาโรค ห้องพักผู้ป่วย ที่พบว่าจากใบเสร็จ 27 ใบ มีข้อมูลเกี่ยวกับยารักษาโรคเพียง9 ใบ ที่เหลือเป็นใบเสร็จเกี่ยวกับ ค่ายาและสารอาหารทางเส้นเลือดและค่าห้องพัก

ต่อด้วย พล.ต.ท.ทวีศิลป์ เวชวิทารณ์ แพทย์ใหญ่โรงพยาบาลตำรวจ ที่เข้ารับตำแหน่งในช่วงกลางเดือนตุลาคม 2566 เป็นช่วงเวลาคาบเกี่ยวกับในช่วงที่นายทักษิณไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลตำรวจ ซึ่งนั้นเป็นนายแพทย์ สบ.8 โดยประเด็นการไต่สวนเดียวกันกับปากแรก ซึ่งพยานปากนี้เบิกความต่อศาลประเด็นห้องพักรักษาของนายทักษิณเป็นห้องพิเศษ ซึ่งเป็นการเบิกความขัดกันกับพยานก่อนหน้านี้ที่ให้ข้อมูลต่อศาล รวมถึงประเด็นการรักษาว่ากรณีนายทักษิณเป็นผู้ป่วยเข้าขั้นวิกฤตส่งตัวมาจากเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานครแต่เมื่อมาถึงโรงพยาบาลไม่ได้ไปห้องฉุกเฉินหรือห้องไอซียู แต่ส่งตัวไปชั้น 14 เนื่องจากมีการประสานส่งตัวไว้

รวมถึงการไต่สวนประเด็นอาการป่วยของนายทักษิณ ที่แพทย์จากเรือนจำได้ส่งประวัติมารักษา แต่ในข้อเท็จจริงการรักษาอ้างอิงจากโรคที่ระบุมานั้นไม่มีการผ่าตัดกระดูกคอทับเส้นประสาท หรือโรคที่อ้างอิงตามใบแจ้งจากแพทย์เรือนจำ แม้ว่าแพทย์คนนี้จะทำแผนการรักษาด้วยการผ่าตัดกระดูกคอ แต่สุดท้ายไม่ได้มีการผ่าตัด เนื่องจากผู้ป่วยปฏิเสธการรักษาด้วยการผ่าตัด แต่ทั้งนี้มีการผ่าตัดในอาการอื่น โดยเป็นอาการที่เกิดขึ้นนะหว่างที่มารักษาตัวที่โรงพยาบาลตำรวจ คือ การผ่าตัดนิ้วล็อค และการผ่าตัดเส้นเอ็นไหล่ฉีก ซึ่งข้อมูลการผ่าตัดนิ้วล็อคนั้นแพทย์เบิกความย้อนแย้งกัน ระหว่างแพทย์ที่อ้างอิงอาการจากเรือนจำพิเศษ กับแพทย์ใหญ่โรงพยาบาลตำรวจ