จุดพลุนิรโทษกรรมเหมาเข่งปล่อยผีล้างผิดคดี 112 สุมไฟขัดแย้งหรือสมานฉันท์ได้จริง

เริ่มที่ความเห็นของ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ อดีตเลขาธิการแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) หรือคนเสื้อแดง ประสบการณ์โชกโชนแกนนำม็อบชุมนุมประท้วงบนท้องถนนผ่านการถูกจับกุมคุมขัง ติดคุกและมีคดียาวเป็นหางว่าว กว่าจะหลุดคุกพ้นคดีกลับใช้ชีวิตปกติดแทบรากเลือด ออกมาผ่าทางตันในเรื่องนี้ว่า ควรนิรโทษกรรมเหมาเข่ง ตั้งแต่เหตุการณ์รัฐประหาร 2549 ยันม็อบ 3 นิ้วป่วนเมืองจาบจ้วงสถาบันเบื้องสูง จนโดนคดี มาตรา 112 เพราะคนเหล่านี้ล้วนเป็นคนหนุ่มสาวที่ยังมีอนาคตไกลแต่ต้องติดคุก แต่ก็ยอมรับว่านิรโทษกรรมไปแล้วความขัดแย้งไม่ได้จางหายไป 100% แต่อย่างน้อยช่วยบรรเทาปัญหาความขัดแย้งที่สั่งสมมานานให้เบาบางลง

ขณะที่ท่าที พรรคก้าวไกล แน่นอนต้องการนิรโทษกรรมล้างผิดคดี 112 แบบเหมาเข่ง นายรังสิมันต์ โรม ถึงกับยอมรับกลางวงคณะกรรมาธิการนิรโทษกรรมว่า บางแนวคิดต้องการแยกกลุ่มตามคดี โดยอาจนำคดี มาตรา112 ไว้ทีหลัง , บางฝ่ายเห็นว่าให้รวมกันเป็นแพ็คเกจเดียว หรือ บางฝ่ายเห็นว่า มาตรา 112 มีหลายระดับ ซึ่งมีหลายแนวคิด จึงยังอยู่ในช่วงของการพูดคุยและทำความเข้าใจถึง ผลดี และผลเสีย ท้ายที่สุด ต้องถามตัวกรรมาธิการว่าตกลงแล้วจะมีกรรมาธิการนิรโทษกรรมไปทำไม หากไม่สามารถแก้วิกฤตการเมืองได้

เช่นเดียวกับ นายพงศ์พล ยอดเมืองเจริญ รองโฆษกพรรครวมไทยสร้างชาติ (รทสช.) งัดตัวเลขออกมาโชว์คดี 112 หมิ่นสถาบัน กับ คดี 116 ยุยงปลุกปั่น มีเพียงน้อยนิดคิดเป็น 2% เท่านั้น ดังนั้นจึงแทบไม่มีความจำเป็นต้องนิรโทษกรรมแต่อย่างใด เหมือนสะกิด “พรรคก้าวไกล” สะเทือนสาวก 3 นิ้วหลงผิดคลั่งการเมืองคล้อยตามการเคลื่อนไหวทางการเมืองเพื่อล้มล้างการปกครอง และ สิ่งสำคัญ หากร่าง พรบ.นิรโทษกรรม ตั้งใจสร้างความปรองดองสมานฉันท์ คือ ลดคู่ขัดแย้งทางการเมืองให้มากที่สุด การนิรโทษกรรมคดีตามมาตรา 116 ปลุกปั่น และ มาตรา 112 หมิ่นสถาบันพระมหากษัตริย์ กันจริง ๆ ผู้ที่ได้รับการนิรโทษกรรม เมื่อได้รับการนิรโทษกรรมไปแล้ว ขอย้ำว่า ต้องมีกระบวนการสารภาพผิดและลงนามไม่กระทำผิดซ้ำอีกเป็นเรื่องสำคัญมาก ไม่เช่นนั้นอาจก่อความขัดแย้งระลอกใหม่กลับมาจะลากสถานการณ์ไปสู่วงจรแบบเดิม ๆ ที่กำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้

ขณะที่ นายถาวร เสนเนียม อดีตแกนนำ กปปส.ออกมาแตะเบรกและเตือนสติฝ่ายที่ต้องการนิรโทษกรรมแบบเหมาเข่ง ว่าความผิดตามมาตรา 112 จะให้นิรโทษกรรมหรือไม่ ตนมองว่าการปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์ กับการล้มล้างสถาบันพระมหากษัตริย์แตกต่างกัน ตนต่อต้านการล้มล้างสถาบันมาโดยตลอด แต่ก็มีหลายคนหลายคดีที่ถูกแจ้งข้อกล่าวหา ด้วยการรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เช่น การแชร์โพสของคนอื่น หรือถูกกลั่นแกล้ง จึงต้องมาพิจารณาความหนักเบาของคดีเป็นหลัก

สำหรับในแง่การตีความตามหลักกฎหมาย ต้องพิจารณาให้ได้สัดส่วนกับการกระทำ และโทษที่จะได้รับในความผิดตามมาตรา 112 ซึ่งต้องดูการกระทำของแต่ละคนแต่ละครั้งว่าเพียงพอให้นิรโทษกรรมหรือไม่ หรือตั้งเงื่อนไขไว้ว่า ให้นิรโทษกรรม แต่ถ้ากระทำความผิดซ้ำ จะนำความผิดจากการกระทำเดิมกลับมาลงโทษด้วย นี่เป็นกระบวนการสร้างความปรองดอง ผ่านการศึกษาหารือ จับเข่าคุยกัน เพื่อหาข้อยุติ ทั้งนี้ หากมีการตั้งคณะอนุกรรมาธิการ เพื่อพิจารณาความผิด ในคดีมาตรา 112 เป็นการเฉพาะ ก็เห็นด้วยที่จะให้มีการลงลึกไปในแต่ละกรณี ว่าเป็นการปฏิรูปหรือล้มล้างสถาบัน