“ปุ๊กลุก ฝนทิพย์” โพสต์ผ่านไอจี ระบุว่า เมื่อคืนตอนเที่ยงคืน คุณแม่ล้ม หัวฟาดพื้น สลบ ไม่รู้ตัว เลยรีบพามาส่งโรงพยาบาล คุณแม่หยุดหายใจไป 10 นาที แต่คุณหมอช่วยปั๊ม และฉีดยา คุณแม่กลับมาหายใจได้ แต่ยังอยู่ในอาการโคม่า .. แต่เรื่องที่ทำให้เจ็บช้ำหัวใจที่สุด คือ ตอนที่คุณแม่ล้ม สภาพที่เห็นคือเลือดกองเต็มพื้น ขณะที่กำลังเคลื่อนย้ายแม่ก็เห็นว่าปากคุณแม่เริ่มม่วงแล้ว ตัดสินใจอุ้มคุณแม่ขึ้นรถ โดยมีพี่สาวขับรถ และเรานั่งประคองคุณแม่ ระหว่างทางได้โทรหาโรงพยาบาลๆหนึ่ง (ขอไม่เอ่ยชื่อ) ที่ใกล้บ้าน (นนทบุรี) และราคาค่อนข้างสูง ว่ารบกวนส่งรถพยาบาลมารับได้ไหม
หากสวนกันจะได้รับคุณแม่ขึ้นรถที่มีอุปกรณ์ที่สามารถช่วยชีวิตคุณแม่ได้ทันเวลา เพราะดูอาการแม่แย่มากๆเลือดยังไหลเต็มมือ โรงพยาบาลที่รับโทรศัพท์แจ้งว่า ไม่มีรถ เลยบอกว่างั้นรบกวนเตรียมเตียงและทีมงานให้พร้อม เพราะตอนนี้คุณแม่หมดสติ ปากม่วง และเลือดออกเยอะมาก ไม่รู้ว่าหยุดหายใจหรือยัง ซึ่งจะใช้เวลาเดินทางไม่เกิน 10-15 นาที ปรากฎว่ามาถึง สิ่งที่เห็นคือไม่มีพนักงานคนไหนอยู่ตรงส่วนฉุกเฉนเลยสักคน จึงกดแตรเรียก ประมาณเกือบๆ 30 วินาที ซึ่งนานมากๆ สำหรับคนไข้ที่เราโทรมาบอกแล้วว่าอาจจะมีโอกาสเสียชีวิตเพราะหมดสติไม่รับรู้ พอมีคนออกมา1คน ก็เพินมาแบบไม่ได้กระตือรือร้น เรียกเพื่อนมาอีกคน และไม่มีเตียงสแตนบาย กว่าจะไปเข็มเตียงออกมา เข็นมาแบบไม่ได้เร็วควรค่ากับสิ่งที่แจ้งไปว่าแม่เสี่ยงกับการเสียชีวิต แถมบอกให้ถอยรถ ถอยอยู่นั่น ก็มันออกได้แล้ว ก็บอกให้ถอยจนถามว่าถอยทำไม ยกแม่ได้แล้วค่ะ
เราเปิดประตูให้ พนักงานที่อุ้มแม่ ตัวใหญ่สองคน เงอะๆเงิ่นๆ ทำท่าเหมือนยกไม่ได้สักที ทั้งที่เป็นผู้ชายตัวใหญ่ ไม่กระตืนรือร้นจนต้องตะคอกว่า พี่คะ ออกแรงหน่อยได้ไหม หนูตัวเล็กกว่าพี่ยังยกแม่มาได้เลย พอโดนด่าแล้วมีแรง ยกแม่ขึ้น แอคทีฟ รีบเข็นแม่เข้าห้องฉุกเฉิน ซึ่งมีพนักงานน้อยมาก ค่อยๆเดินออกมากันทีบะคน แบบไม่ได้ช้ามาก แต่ไท่เร็วถ้าเทียบกับคนๆนึงที่กำลังจะตาย พอแม่เข้าห้องไป สิ่งที่เห็นคือ ปั๊มหัวใจแม่แล้ว คือแม่หมดลมหายใจแล้ว ชีพจรไม่มีแล้ว โมโหมากๆ จึงถามพนักงานที่รับโทรศัพท์ว่า โทรมาเมื่อ15 นาทีที่แล้ว ทำไม่ไม่เตรียมเตียง ไม่มีบุคลากรสักคน มาสแตนบาย ยังกับโรงพยาบาลร้าง บีบแตรเกือบ30วินาทีกว่าจะออกมาทีละคนสองคน พนักงานต้อนรับแจ้งว่าเดินไปเข็นเตียง ค่ะ เลยสวนหลับไปว่า เข็นเตียงใกล้ๆจากห้องนี้อะไรตั้ง 15 นาที แล้วโทมาบอกแล้วว่าคนไข้โคม่า ปากม่วงเลือดไหลไม่หยุด ไม่รู้เสียชีวิตหรือยัง แต่สิ่งที่คุณเตรียมพร้อมให้กับเราเป็นแบบนี้หรอ ?? มีห้องฉุกเฉินไว้ทำไม ถ้าไม่มีอะไรพร้อมเลย ทั้งรถ ทั้งคน ทั้งเตียง?
รู้สึกเสียใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น เหมือนถูกล้อเล่นกับชีวิตคน มีกี่คนที่ไม่รอดเพราะการทำงานแบบนี้ หรือเพราะเห็นว่าเจอการตายทุกวันเลยทำแบบนี้ ถ้าเป็นครอบครัวตัวเองบ้างจะทำงานแบบนี้ไหม ถ้าคุณแม่ของเธอเป็นอะไรไปแต่พวกคุณทำงานเต็มที่แล้วก็อีกเรื่อง และยังบอกอีกว่าบุคลากรที่สามารถช่วยเหลือชีวิตคนได้ คนไข้ขะอยู่หรือจะตายขึ้นอยู่กับมือของคุณ ถ้าไม่ได้รักในอาชีพก็ลาออกเถอะ ส่วนโรงพยาบาลที่ไม่มีศักยภาพในการช่วยชีวิตคนไข้ที่ใกล้เสียชีวิตก็ปิดไปเถอะ เราเลือกเอาชีวิตคนที่เรารักมาฝากไว้ในกำมือคุณ จึงอยากให้มีจิตสำนึกยิ่งกว่านี้
