วันที่ 25 ก.ย. 2564 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากชาวบ้าน ที่ บ้านสุขสวัสดิ์ หมู่ 8 ตำบลหนองน้องไม่ไผ่ อำเภอหนองบุญมาก จังหวัดนครราชสีมา ว่ามีเด็กแฝดหญิง อายุ 2 ขวบ อาศัยอยู่บ้านเลขที่ 218 สภาพเก่าชั้นเดียว หน้าต่างมุงด้วยสังกะสี สภาพชำรุด พอกันแดดกันฝน โดยอยู่อย่างอดมื้อกินมื้อ นมก็ไม่มีกิน ต้องอาศัยเพื่อนบ้านใจดีมาบริจาคให้พอประทังชีวิต มิหนำซ้ำ พ่อกับแม่ มีอาชีพรับจ้างทั่วไป ก็ได้รับผลกระทบจากโควิด 19 ไม่มีคนจ้างงาน ทำให้รายได้เป็นศูนย์ทันที ต้องไปหาปูหาปลา ในนาข้าวของชาวบ้านมาประกอบอาหาร สร้างความเวทนาแก่ผู้ที่พบเห็นเป็นอย่างมาก
จากการสอบถาม น.ส.นันท์นภัส กู่สันเทียะ อายุ 41 ปี แม่ของเด็กแฝด เล่าว่า ตั้งแต่สถานการณ์โควิด 19 ระบาดในพื้นที่จังหวัดนครราชสีมา ส่งผลให้การจ้างงานเริ่มลดน้อยถอยลง จากเคยช่วยกันสองผัวเมียหาเงินเพื่อนำมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ก็ต้องตกงานไม่มีคนจ้างงาน ซึ่งก็รู้สึกเครียด เพราะไม่มีเงินมาเลี้ยงลูก ซึ่งรายได้ส่วนใหญ่ก็จะได้จาก เงินเลี้ยงดูบุตร เดือนละ 600 บาท ซึ่งตนก็ได้ทั้งสองคน รวมเป็นเงิน 1,200 บาท ซึ่งทางหน่วยงานรัฐจะช่วยประมาณ 6 ปี ก็จะหยุดให้เงิน แต่ยังไงก็ไม่เพียงพอต่อการเลี้ยงครอบครัว เพราะแค่ซื้อนมและแพมเพิส ก็หมดแล้ว ทุกวันนี้ตนต้องคอยเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านเพราะไม่มีคนดูแล ส่วนแฟน ก็จะออกไปหาปูหาปลามาประกอบอาหารเพื่อเลี้ยงและประทังชีวิต โดยสิ่งที่ตนเองต้องการมากที่สุดก็คืออยากให้มีคนจ้างงานในพื้นที่ตำบลหนองไม้ไผ่ เพราะจะได้มีเงินมาหล่อเลี้ยงครอบครัวโดยไม่เป็นภาระของสังคม ซึ่งหากใครจะช่วยเหลือก็สามารถนำนมหรือแพมเพิสมามอบให้จะขอบคุณเป็นอย่างสูง หรือหากใครสงสารสามารถ บริจาคเงินช่วยเหลือได้ ชื่อบัญชี น.ส.นันท์นภัส กู่สันเทียะ ธนาคารออมสิน สาขาหนองบุญมาก เลขที่บัญชี 020110128038.
ภาพ/ข่าว ณัฐพงศ์ อรชร ผู้สื่อข่าวภูมิภาค จ.นครราชสีมา
