“นิพิฏฐ์” ย้ำชัดมติรัฐสภาถือเป็นที่สุด ไม่โหวต “พิธา” รอบ 2 ก้าวไกลต้องรับให้ได้ จบคือจบ

-ความเก๋าเกมส์ ของท่านประธานรัฐสภา วันนอร์ คือ ท่านไม่ใช้อำนาจวินิจฉัยเอง เพราะหากท่านใช้อำนาจวินิจฉัยเอง โดยไม่ใช้มติของรัฐสภา ท่านต้องขึ้นศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองแน่นอน เหตุผล เป็นดังนี้ ครับ

-เคยมีครั้งหนึ่ง ในการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ท่านประธานสมศักดิ์ เกียรติสุรนนท์ ตีความข้อบังคับการประชุมสภา เรื่องระยะเวลาการแปรญัตติผิด ผมก็ไม่ยื่นคำแปรญัติ แล้วผมรวบรวมรายชื่อสมาชิกรัฐสภา ฟ้องประธานสมศักดิ์ ต่อปปช.

-ปปช. ก็เห็นตรงกับผมว่า ประธานตีความข้อบังคับผิด ทำให้ผมได้รับความเสียหาย

-ในชั้นพิจารณาของศาลฎีกา ผมก็เบิกความว่า ท่านประธานสมศักดิ์ ตีความข้อบังคับผิดทำให้ผมเสียหาย ยื่นคำแปรญัตติไม่ทัน ส่วนท่านมีเจตนาทุจริต ตามม.157 หรือเปล่า ผมไม่ทราบ ผมยืนยันเพียงว่า ท่านตีความผิดแน่นอน

-คดีนี้ ศาลฎีกาก็วินิจฉัย ว่า ประธานรัฐสภาตีความข้อบังคับการประชุมผิดจริง ทำให้นาย น.(ซึ่งหมายถึงผมนั่นแหละ) ได้รับความเสียหาย แต่เป็นความเสียหายเพียงเล็กน้อย เพราะนายน.(คือนายนิพิฏฐ์) ก็มีโอกาสได้อภิปรายในสภาแล้ว

-การจะถือว่า จำเลย(ประธานสมศักดิ์) มีความผิดตาม ม.157 ต้องแสดงให้เห็นว่าจำเลย มีเจตนาและมีเจตนาทุจริต ทำให้ผู้อื่นได้รับความเสียหาย “…เชื่อว่าจำเลยที่ 1 ตีความโดยจำเลยที่ 1 เชื่อเช่นนั้นจริง …”

*ผมเขียนมายืดยาว เพื่อแลกเปลี่ยนความเห็นกับบรรดากูรูทางกฎหมาย และ กูรูด้านรัฐธรรมนูญ ว่า เมื่อไหร่ก็ตาม ที่ความรู้อันมหาศาลของท่าน ประกอบด้วย “อคติ” เพราะรัก-ชอบ ใคร หรือ พรรคการเมืองใดเป็นพิเศษ เมื่อนั้น ความรู้อันมหาศาลของท่านก็จะผิดพลาดอย่างน่าเสียดาย