“อ.จักษ์” เหลืออดเหตุทหารกล้าป้องอธิปไตยสูญเสียขา ย้อนขุดกำพืดส้มแขวะตลอด “ทหารมีไว้ทำไม” ตะเพิด “นักสิทธิฯ” ป้องกัมพูชาควรไปอยู่พนมเปญ

แต่สิ่งที่น่าเวทนายิ่งกว่าคือ — เสียงบางเสียงในประเทศนี้
กลับดังขึ้น…เพื่อถามว่า “มีทหารไว้ทำไม รบไปก็ไม่มีวันชนะ คำถามแบบนั้น ไม่ใช่แค่ “ไร้เดียงสา” แต่มัน “ไร้สำนึก” เพราะถ้าไม่มีคนเหล่านี้ยืนอยู่ตรงแนวชายแดน  คุณก็คงไม่ได้ยืนกดคีย์บอร์ดอยู่ในเขตประเทศนี้หรอก

สำหรับรัฐบาลก็ต้องเด็ดขาดครับ ต้องเด็ดขาดแบบ “ปักธงไว้กลางแดน”ให้กัมพูชารู้ว่า ทหารไทยไม่ได้เหยียบทุ่นระเบิดเพราะหลงทาง แต่เพราะ “หน้าที่ของเขาคือปกป้องแผ่นดินนี้ และกัมพูชาต้องได้รับการตอบโต้อย่างสาสม

ฝ่ายค้านเองก็ต้องเลิกทำตัวเป็น “ฝ่ายค้านในแดนศัตรู”
เพราะดูเหมือนทุกครั้งที่เกิดเรื่องชายแดน กลับวิ่งเข้าข้างอีกฝั่งแล้วพยายามโยนความผิดให้รัฐบาลนี่มันไม่ใช่การตรวจสอบเพื่อประเทศ แต่มันคือการ “โหนเพื่อทำลายชาติ”