“คมสันต์ แซ่ลี” ผู้ก่อตั้ง Flash Express จุดประกายยูนิคอร์นตัวถัดไปแห่งวงการสตาร์ทอัพ

นายคมสันต์ กล่าวว่า
หลายคนรู้จัก Flash Express จากธุรกิจหลักด้านการจัดส่งพัสดุ ซึ่งปัจจุบันได้ขยายบริการไปกว่า 6 ประเทศ และมีพนักงานประจำมากกว่า 150,000 คน อย่างไรก็ตาม เขายอมรับว่าธุรกิจจัด
ส่งอยู่ในช่วงปลายของห่วงโซ่อุปทาน ซึ่งมักเผชิญการแข่งขันด้านราคา เพื่อหลีกเลี่ยง “สงคราม
ราคา” Flash Express จึงได้เปลี่ยนผ่านธุรกิจสู่การให้บริการครบวงจรตั้งแต่คลังสินค้า
อีคอมเมิร์ซ การไลฟ์สดขายสินค้า ธุรกิจโฆษณา และระบบการเงิน สร้างระบบนิเวศแบบปิดเพื่อตอบโจทย์ลูกค้าและเพิ่มมูลค่าให้กับธุรกิจ
บทเรียนราคาแพงจากการระดมทุน “ยอมชวดเงินลงทุน ดีกว่าเลือกนักลงทุนผิด”

นายคมสันต์ยังได้ถ่ายทอดบทเรียนจากสองประสบการณ์ที่เจ็บปาดในการระดมทุน โดย
เหตุการณ์แรกคือตอนที่เขาปฏิเสธมูลค่าตลาดเพื่อหวังมูลค่าที่สูงกว่า จนทำให้บริษัทขาดกระแสเงินสดอย่างหนัก เหตุการณ์ถัดมาก็คือการหลงทำสัญญากู้เงินระหว่างประเทศ ซึ่งเกือบทำให้
บริษัทถูกเทกโอเวอร์อย่างไม่เป็นธรรม นายคมสนต์กล่าวว่า “จริงอยู่ที่เงินทุนมีความสำคัญต่อธุรกิจที่เพิ่งเริ่มก่อร่างสร้างตัวเป็นอย่างมาก แต่การเลือกนักลงทุนผิดก็เหมือนกับการวางระเบิดเวลาในบริษัทของคุณเอง ผมเลยคิดว่าการชวดเงินลงทุนยังดีซะกว่าการเลือกนักลงทุนผิดคน เพราะคุณไม่มีทางรู้เลยว่าตัวเองจะเดินไปถึงจุดจบเมื่อไร” บุกตลาดต่างประเทศ: กลยุทธ์เริ่มจาก “ง่าย” ไป “ยาก”
นายคมสันต์ ยังเล่าย้อนถึงเส้นทางการขยายธุรกิจสู่ต่างประเทศ เริ่มจากลาว ฟิลิปปินส์ และ มาเลเซีย โดยให้เหตุผลว่า ลาวเป็นประเทศเพื่อนบ้านและมีต้นทุนในการบุกตลาดที่ไม่สูงนัก ขณะ
ที่ฟิลิปปินส์กลับเป็นตลาดที่ท้าทาย ทั้งในเรื่องความปลอดภัย วัฒนธรรม และกฎหมายแรงงาน
อย่างไรก็ตาม นายคมสันต์ ก็ชี้ให้เห็นเช่นกันว่า ความยากลำบากนี้เองคือโอกาสในการสร้าง
“กำแพงการแข่งขัน”
“ถ้าคุณมองว่าตลาดไหนเข้าได้ง่าย วันข้างหน้าคุณจะมีคู่แข่งเป็นร้อยราย แต่ถ้าคุณเจอปัญหา
หนัก ๆ ที่ทุกคนก็ต้องเจอ นั่นแหละคือโอกาสในการสร้างความแตกต่างและความได้เปรียบ” หัวใจของความยั่งยืน จากการสร้างบุคลากร สู่การสร้างระบบและวัฒนธรรมองค์กร
นายคมสันต์เชื่อว่า ความสำเร็จขององค์กรในแต่ละช่วงมีปัจจัยหลักที่ต่างกัน โดยใน 3 ปีแรก
ผู้บริหารคือหัวใจหลัก ในช่วง 5-10 ปี ทีมงานคือกุญแจสำคัญ แต่หลังจากนั้นนั้นสิ่งที่เป็นรากฐาน
ที่แท้จริงก็คือ “วัฒนธรรมองค์กร”

คมสันต์แบ่งประเภทบุคลากรออกเป็น 3 กลุ่ม ได้แก่
1. คนที่อยากเป็นผู้นำ
2. คนที่อยากได้เงิน
3. คนที่ต้องการความมั่นคง
เขาเน้นย้ำว่าการใช้จุดแข็งของแต่ละคนอย่างถูกที่ถูกเวลาเป็นเรื่องสำคัญ โดยเฉพาะคนที่
ต้องการเป็นผู้นำ ต้องผ่านภารกิจที่ท้าทายและได้รับความไว้วางใจจากทีมก่อน เขายังกล่าวเพิ่มเติมว่า บริษัทในปัจจุบันให้ความสำคัญกับบุคลากรที่มีค่านิยมสอดคล้องกับองค์กร มากกว่าผล
ประโยชน์ในระยะสั้น

คำแนะนำถึงผู้ประกอบการรุ่นใหม่ ต้องหน้าหนาเข้าไว้ ฟังให้เยอะ เชื่อมั่นในคนรุ่นใหม่
นายคมสันต์ฝากคำแนะนำ 3 ข้อให้แก่ผู้ประกอบการรุ่นใหม่
1. หน้าหนาเข้าไว้ในโลกธรกิจ ศักดิ์ศรีไม่มีค่า เขาเล่าประสบการณ์ที่เคยไปยืนรอรับสมัครคนหน้าร้านอาหารหรือโรงอาหารของบริษัทยักษ์ใหญ่ด้วยตัวเอง เพื่อหาคนเก่งมาร่วมทีม
2. ฟังให้เยอะขึ้น พูดให้น้อยลง เขาเชื่อว่าผู้บริหารควรเรียนรู้จากคนที่เก่งกว่า โดยเฉพาะคนรุ่นใหม่ และเปิดโอกาสให้พวกเขาได้ลองผิดลองถูก
3. เชื่อในข้อมูลและสัญชาตญาณ ข้อมูลช่วยแก้ปัญหาในอดีต แต่ประสบการณ์และสัญชาตญาณของมนุษย์สามารถมองเห็นอนาคตที่ข้อมูลมองไม่เห็น