วันที่ 20 พ.ค.2568 นายแก้วสรร อติโพธิ เผยแพร่บทความเรื่อง “ผมขอติดคุกที่บ้าน จะได้ไหมครับ?” มีรายละเอียดดังนี้ ถาม มีข่าวจากซุ้มเพื่อไทยว่า กำลังช่วยกันยุให้นายยอมติดคุกดีกว่าหนีออกนอกประเทศ โดยยืนยันกันว่าวันนี้ระเบียบให้ติดคุกที่บ้านของกรมราชทัณฑ์ ประกาศใช้บังคับแล้ว สามารถช่วยให้นายไปถูกขังที่บ้านจันทร์ส่องหล้าได้เหมือนเดิม ขอถามอาจารย์ว่ามีกฎหมายประเทศไหนอนุญาตให้นักโทษขอกลับไปถูกขังที่บ้านได้หรือครับ?
ตอบ ไม่มีครับ ประเทศไทยก็ไม่มีกฎหมายนี้ เรามีแต่กฎหมายราชทัณฑ์ปี ๒๕๖๐ ที่เปิดให้มีการคุมขังในสถานที่นอกเรือนจำได้ ซึ่งต้องทำกันเป็นโครงการ เริ่มจากวางหลักเกณฑ์ก่อนว่ามีกี่ประเภท เช่นพวกที่ต้องคดียาเสพติด ติดคุกมาจนเหลือโทษน้อย ก็น่าจะให้ไปฟื้นฟูในค่ายทหาร หรือวัด เพื่อเตรียมความพร้อมก่อนปล่อยตัว
พอกำหนดเป็นประเภทนี้ขึ้นมาแล้ว ก็จะมีระเบียบระบุถึงการบริหารจัดการทั้งสถานที่และการควบคุมดูแล และระเบียบคุณสมบัติและการคัดเลือกผู้ต้องขังที่เหมาะสม จากนั้นแต่ละเรือนจำก็นำระเบียบนี้ไปปฏิบัติ เลือกสถานที่ เลือกคน ส่งไปคุมขัง จนทั่วประเทศในที่สุด
ถาม แล้วทำไมถึงเข้าใจกันว่า ทุกวันนี้นักโทษขอไปนอนบ้านได้ ครับ
ตอบ เป็นเรื่องฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด เพราะในกฎหมายมีระบุให้ใช้สถานที่ใดได้บ้างมาคุมขัง ซึ่งก็มีทั้ง ค่ายทหาร วัด มัสยิด โรงงาน หรือที่อยู่อาศัยด้วย ดังนั้นถ้ามีเศรษฐีคนใดยกบ้านให้ราชทัณฑ์ใช้คุมขังเพื่อฟื้นฟูนักโทษติดยา แล้วเรือนจำเห็นเหมาะสมจุนักโทษได้ถึง ๒๐ คน เช้าก็ส่งไปวัด ไปฝึกอาชีพในโรงงาน เย็นก็กลับมานอน อย่างนี้ก็ตกลงจัดการและประกาศให้บ้านนั้น เป็นที่คุมขังได้
