ถือเป็นหนึ่งนักเคลื่อนไหวสำคัญ ในฐานะคนเดือนตุลา ที่มีบทบาทต่อเนื่องหลายเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ สำหรับ “อมร อมรรัตนานนท์” จากเลขาธิการศูนย์กลางนักเรียนในปี พ.ศ. 2519 และนำนักเรียนขาสั้นเข้าร่วมเหตุการณ์ 6 ตุลา ก่อนถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจจับกุมเป็นเวลา 3 วัน แล้วหนีเข้าป่า เฉกเช่นนักศึกษาคนเดือนตุลาอื่น ๆ ในยุคนั้น โดยเข้าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.) เขตงานสุราษฎร์ธานี และมีเพื่อนร่วมเขตงานเดียวกันคือ นายสุวิทย์ วัดหนู หลังจากนั้นเมื่อเกิดวิกฤตป่าแตก จึงกลับเข้าหาครอบครัวทำมาหากิน เหมือนนักศึกษาคนอื่น ๆ ที่ออกจากป่าในช่วงนั้น
ต่อมาในช่วงเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ ได้เข้าร่วมกับ คณะกรรมการรณรงค์เพื่อประชาธิปไตย (ครป.) ขับไล่ พล.อ. สุจินดา คราประยูร และต่อมาเข้ารับตำแหน่งเลขาธิการเครือข่ายเดือนตุลา ปี พ.ศ. 2540–42
และในปี พ.ศ. 2551 เข้าร่วมกิจกรรมกับพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย จัดการชุมนุมเพื่อขับไล่รัฐบาล นายสมัคร สุนทรเวช ที่เชิงสะพานมัฆวานรังสรรค์ โดยทำหน้าที่เป็นโฆษกบนเวทีคู่กับนายพิชิต ไชยมงคล และ ถูกหมายจับร่วมกับแกนนำและผู้ชุมนุมคนอื่น ๆ อีก 9 คน ในการบุกเข้าทำเนียบรัฐบาล ในวันที่ 26 สิงหาคม ปีเดียวกัน รวมทั้งถูกออกหมายเรียกในข้อหาบุกยึดสนามบินสุวรรณภูมิในปลายปีเดียวกันด้วย
