ระทึก ! บุกยิงบ้านผู้ใหญ่ โบว์ คาดว่า การเมือง ท้องถิ่นเป็นเหตุ

วันที่ 4 พฤศจิกายน 2567 ผู้สื่อข่าวลงพื้นที่ หมู่7 บ้านเลขที่ 45 ต.โนนหมากเค็ง อ. วัฒนานคร จ.สระแก้ว พบกับ น.ส.สมฤดี พู่พวงอายุ 43 ปี “หรือผู้ใหญ่โบว์”(ซึ่งเป็นผู้ใหญบ้าน หมู่ 7) เล่าให้ผู้สื่อข่าวฟังว่าช่วงกลางดึก ของวันที่ 31ตุลาคม 2567 ขณะที่ตนเอง และครอบครัวนอนหลับ อยู่ในบ้าน ได้ยินเสียงปืนดัง ขึ้น1นัด ตนเองและทุกคนในบ้าน ต่างพากันตกใจ แต่ไม่กล้า ที่จะออกมาดู เพราะตอนนั้นมันดึกมากแล้ว แต่พอรุ่งเช้า แม่บ้านได้เดินออกมา หยิบ ไม้กวาด เผื่อจะมากวาดบ้าน ก็ตกใจ เห็นกระจก หน้าบ้านเป็นรู พรุนและมีเศษกระจกแตกกระจาย เต็มพื้น จึงได้ร้องเรียก ให้ตนเองออกมาดู หลังจากนั้นตรงเอง จึงได้รีบไปเปิดกล้อง วงจรปิดดู ปรากฏว่า พบวัยรุ่นขับขี่รถจักรยานยนต์ วนอยู่หน้าบ้าน แล้ววนกลับ มายิงเข้ามาหา ตัวบ้าน ของตน 1 นัด แล้วขับหนีไป หลังจากนั้นตนเอง

จึงได้เดินทางไปแจ้งความ ไว้ที่ สภ.ทับใหม่ อำเภอวัฒนานคร จังหวัดสระแก้ว และได้ติดตามดูกล่อง วงจรปิดซึ่งเป็นช่วงโค้ง ก่อนถึงบ้าน ซึ่งสังเกตุเห็น รถกระบะ สีขาว ต้องสงสัย มีลักษณะ ขับนำรถมอเตอร์ไซค์ คันดังกล่าว และมีการจอด รอดูโดยที่รถคันดังกล่าว ไม่ขับ ผ่านกล้องวงจรปิดหน้าบ้านของตน จึงทำให้ตนยิ่งมั่นใจว่า อาจจะเป็นการยิงข่มขู่ ให้ตนเองกลัว ก็เป็นได้ โดยส่วนตัว แล้วตนเองไม่เคยมีศัตรูที่ไหน ตั้งแต่รับตำแหน่ง ผู้ใหญ่บ้านต่อจากพ่อมา ตอนนี้ก็เป็นเวลา 9 ปีแล้ว ซึ่งล่าสุด เมื่อช่วงประมาณต้นเดือนตุลาคม ตนเองและผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน” ได้มีการ จัดงานวันเกิดให้กับผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน และมีการได้พูดคุยถึงเรื่อง “”การลงสมัคส.อ.บ.ต.ในพื้นที่ ในอีกไม่กี่เดือน หลังจากนั้นผ่านมา ประมาณ 8 วันได้มีวัยรุ่น ขับรถมาวนเวียน ที่หน้าบ้านผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน พร้อมทั้งได้ยิงปืน หน้าบ้าน 3 นัดแล้วขับหายไป ” เหตุการณ์ วันนั้นไม่มีใครไปแจ้ง ตำรวจ” เนื่องจากคิดว่า น่าจะเป็นวัยรุ่นเกิดความคึกคะนอง ยิงปืนเล่นเฉยๆ ผ่านมาอีกไม่นาน ซึ่งเป็นระยะเวลาในเดือนเดียวกัน มีวัยรุ่น ขับรถแล้ว ใช้ระเบิดปิงปอง ปาใส่ บริเวณหน้าบ้าน ของผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน อีกครั้ง แต่ก็ยังไม่มีใครเอะใจ เพราะคิดว่าเป็นวัยรุ่น คึกคะนอง อีกเช่นเคย จนกระทั่งมาถึง วันที่ 31 ตุลาคม 2567 ที่ผ่านมา ได้มีวัยรุ่น ใช้อาวุธ ปืนลูกซองสั้น ยิงเข้ามา ในตัวบ้าน แต่ครั้งนี้ ตนเองคิดว่า เป็นการกระทำที่อุกอาจ เกินไป ซึ่งที่บ้านของตน มีคนพักอาศัยอยู่ทั้งหมด 6 คน มีทั้งเด็กคนแก่ และผู้ป่วยติดเตียง ต่างพากันหวาดกลัว กับเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้น อย่างมาก ” ครั้งนี้ถือ ว่ายังโชคดี ที่ไม่มีใครได้รับอันตราย ถึงแก่ชีวิต ซึ่งตอนนี้ ก็ผ่านมาแล้ว 4- 5 วัน แต่ยังไม่มีความคืบหน้า แต่อย่างไร”