“ณัฐวุฒิ” โพสต์ยาวถึง “เศรษฐา” ชื่นชมหัวใจนักเลง เชื่อมั่นซื่อสัตย์ต่อบ้านเมือง

คืนนั้นผมยืนส่งด้วยสายตา พี่นิดเดินคนเดียวเข้าซอยกลับบ้าน หวังในใจว่ารุ่งขึ้นเขาจะตอบรับเป็นว่าที่นายกฯ และบอกตัวเองว่าต้องทุ่มเทสุดชีวิต สุดความสามารถ เพราะเป็นคนชวนชายคนนี้ข้ามทุกเส้น เปลี่ยนชีวิตจากนักธุรกิจมาเป็นนักการเมือง ตลอดการหาเสียง ร่วมเส้นทางกันแทบทุกวัน เพิ่งรู้จักแต่รู้ใจ เข้าใจกัน

วันหนึ่งไม่มีชื่อผมในกำหนดการปราศรัยเขตดอนเมือง พี่นิดถามใครต่อใคร จนทีมงานต้องตามตัวผมไปอธิบาย “เก่ง การุณ เป็นเพื่อนผมครับ ผมไปบอกชาวบ้านไม่ให้เลือกการุณไม่ได้ แต่ผมก็จะไม่บอกใครให้เลือกเขา เพราะผมอยู่พรรคเพื่อไทย”

“ผมดีใจที่คุณเป็นคนแบบนี้ ผมจะได้รู้ว่า ถ้าถึงเวลา คุณจะเป็นแบบนี้กับผมเหมือนกัน” พี่นิดจบเรื่อง หลังเลือกตั้งเรายังคงไปไหนมาไหนด้วยกัน คิดอ่าน ประเมินสถานการณ์ร่วมกัน จนถึงวันที่ผมกล่าวลา

บทสนทนาเต็มไปด้วยความเข้าใจ เห็นใจกัน พี่นิดสุภาพ ให้เกียรติผมเสมอ หลายๆครั้งเรียกผมว่า “พี่เต้น” แต่วันนั้นเขาบอกว่าขอพูดตรงๆ “ไม่มีมึงกูจะทำยังไงวะ” ผมสะอึกจุกอก น้ำนองขอบตา

ในตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เขาไม่รับเงินเดือน ไม่รับค่าตอบแทน ทุ่มเท ทำงานไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
ผมเชื่อด้วยความบริสุทธิ์ใจว่า นายกเศรษฐา หัวใจสะอาด ความคิดสะอาด สองมือสะอาด ซื่อสัตย์ต่อชาติบ้านเมือง ในทุกวินาทีของการทำหน้าที่

หลายครั้งท่านนายกฯแวะมาร้านเยี่ยมใต้ และอีกหลายวาระที่ชวนผมออกไปกินข้าว สังสรรค์ สนทนา ท่านเล่าหลายเรื่องราวให้ฟัง บางเรื่องชวนแลกเปลี่ยนความเห็น ผมก็ตอบไปตามกำลังความคิด ตลอด 1 ปี ที่ผมเป็นพนักงานเสิร์ฟ เราคบหากันแบบนี้