การจากไปของ “บุ้ง ทะลุวัง ผู้ต้องขังคดีทางการเมือง หลังมีอาการหัวใจหยุดเต้นก่อนจะเสียชีวิตในเวลาต่อมาที่โรงพยาบาลธรรมศาสตร์ เฉลิมพระเกียรติ เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม ถือเป็นเรื่องน่าสะเทือนใจในฐานะเพื่อนมนุษย์ที่พึงมีความปรารถนาต่อกัน แม้ว่ามีความคิดเห็นทางการเมืองที่แตกต่างกัน
สำหรับ บุ้ง ทะลุวัง เป็นนักเคลื่อนไหวกิจกรรมทางการเมือง โดยถูกขังที่ทัณฑสถานหญิงกลาง ตั้งแต่วันที่ 26 มกราคม 2567 หลังถูกศาลอาญากรุงเทพใต้ ลงโทษจำคุก 1 เดือน กรณีละเมิดอำนาจศาล และถูกคุมขังในคดีมาตรา 112 กรณีทำโพลสำรวจความเดือดร้อนจากขบวนเสด็จ
“บุ้ง” ถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาลราชทัณฑ์ตั้งแต่เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2567 จากนั้นประกาศอดอาหารและน้ำประท้วง ตั้งแต่วันที่ 27 มกราคม 2567 เวลา 18.00 น. จนถึงวันที่ 14 พฤษภาคม 2567 โดยรวมแล้วบุ้งอดอาหารทั้งหมด 108 วัน
ก่อนหน้านี้ “บุ้ง ทะลุวัง” ได้เขียนหนังสือบริจาคร่างกายเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ โดยแสดงเจตนาต้องการบริจาคร่างกายภายหลังจากที่เสียชีวิตไปแล้วด้วยการขออุทิศร่างให้กับคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เพื่อการศึกษาและวิจัย โดยเฉพาะการเผยแพร่ความรู้ถึงสภาวะที่จะเกิดขึ้นกับร่างกายของมนุษย์เมื่อเกิดการอดอาหารขึ้น โดยหนังสือแสดงความจำนงค์บริจาคร่างกายของ บุ้ง ทิ้งท้ายว่า ขอแสดงความนับถือเป็นอย่างสูง ในกิจการที่คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ ได้ยืนหยัดช่วยเหลือประชาชนตลอดมา โดยคุณความดีใดที่ได้จากการอุทิศร่างกายในครั้งนี้ ขอส่งให้กับประชาชนที่ยากลำบากทุกคนและขอให้ไม่มีความเหลื่อมล้ำในประเทศไทยอีกต่อไป
นอกจากนี้ บุ้ง ยังทำพินัยกรรม ลงวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2567 ระบุเจตนาจัดการทรัพย์สิน หากถึงแก่ชีวิตแล้ว โดยขอแสดงเจตนายกกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่เป็นเงินสด และในบัญชีเงินฝากธนาคารพาณิชย์ทุกแห่ง รวมทั้งนาฬิกาข้อมือ ต่างหู และสัตว์เลี้ยงให้หยก ธนลภย์ อดีตนักกิจกรรมทางการเมืองที่เคยอยู่ในความดูแลของบุ้ง ทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว ส่วนทรัพย์สินอื่นอันรวมถึงที่ดิน สิทธิเรียกร้อง และสิทธิตามมรดกที่ตนมีอยู่ก่อนจะถึงแก่ความตาย ขอยกให้พี่สาวเพียงผู้เดียวเท่านั้น
นี่คือสองคำสั่งเสียในช่วงเวลา 108 วันการอดอาหาร“บุ้ง ทะลุวัง” ก่อนการจากไปอย่างไม่มีการกลับอีกแล้ว
