การเสียชีวิตของ “บุ้ง ทะลุวัง” ทำให้เกิดกระแสสังคมที่มีหลากหลายความคิดเห็น แต่ส่วนใหญ่จะแสดงความเสียใจต่อการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของนักกิจกรรมสาวผู้นี้ แต่ขณะเดียวยังมีกลุ่มคนบางคนฉวยโอกาสโดยใช้การเสียชีวิตของบุ้งมาเป็นประเด็นทางการเมือง โดยเฉพาะ สส.พรรคก้าวไกล และบุคคลในคณะก้าวหน้า
เริ่มที่ ช่อ “พรรณิการ์ วาณิช กรรมการบริหารคณะก้าวหน้า ออกมาทวิตทันควันหลังการเสียชีวิตของ “บุ้ง”ว่า ต้องรอให้มีคนตายก่อนหรือ ถึงจะทำให้สังคมตระหนักว่าคนเห็นต่างไม่สมควรตายหรือติดคุก และสิทธิการประกันตัวเป็นของทุกคน หรือแม้แต่มีคนตายแล้ว ก็จะยังไม่เข้าใจ ไม่รับรู้กันอีก?
ส่วน รังสิมันต์ โรม สส.บัญชีรายชื่อ ทวิตข้อความว่า ข่าวการจากไปของบุ้ง เป็นเรื่องที่สะเทือนใจมาก ที่สังคมต้องเห็นการเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อทวงถามความเป็นธรรม ถามหาสิทธิในการประกันตัวออกมาสู้คดี ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ต้องมีการสูญเสียเกิดขึ้นเถอะครับ
ด้าน “เบญจา แสงจันทร์” สส.บัญชีรายชื่อ ทวิตข้อความว่า บุ้งเสียชีวิตแล้ว หลังเคยอดอาหาร“เรียกร้องต่อกระบวนการยุติธรรมมากกว่า 100 วัน” ยังยืนยันจนถึงวันนี้ ว่าไม่ควรมีใครต้องถูกคุมขัง ไม่ควรมีใครต้องตาย หรือย้ายประเทศ เพียงเพราะเขาแค่คิดต่างทางการเมือง
ขณะที่ “ณัฐชา บุญไชยอินสวัสดิ์” สส.กทม. ทวิตข้อความว่า ประเทศไม่ปกติ! ระบบยุติธรรมแบบไหนไม่ให้ประกันตัวสู้คดี! สังคมที่โดน IOปฏิบัติการสุ่มไฟให้แตกแยก ขบขันกับการตายของคนที่เห็นต่าง! รักษาความเป็นมนุษย์กันไว้เถอะครับ
ส่วน “รักชนก ศรีนอก” สส.กทม. ทวิตข้อความว่า ขอแสดงความเสียใจต่อการจากไปของบุ้ง ที่อดอาหารประท้วง เพื่อเรียกร้องสิทธิการประกันตัว….ประเทศนี้มันขาดความเป็นธรรมถึงเพียงนี้ คนสั่งต้องรับผิดชอบ คำถามถัดไปคือ ยังมีนักโทษคดีการเมืองอีกหลายคนที่เรียกร้องสิทธิ์ด้วยวิธีการเดียวกันนี้อยู่ ศาลจะปล่อยให้มีการเสียชีวิตแบบนี้เกิดขึ้นอีกกี่ครั้ง ถึงจะสาแก่ใจพวกท่าน
ขณะที่ “ธิษะณา ชุณหะวัณ” สส.กทม. ทวิตข้อความว่า น้องบุ้งเสียชีวิตแล้ว เป็นเหตุที่น่าสลดใจอย่างยิ่ง ขอเรียกร้องให้มีการปล่อยตัวผู้ต้องขังคดีทางการเมืองที่ยังไม่ถูกตัดสินสูงสุดทั้งหมด รวมไปถึงผ่านพ.ร.บ.นิรโทษกรรมคดีทางการเมืองทั้งหมด รวมไปถึงมาตรา 112
“ปิยรัฐ จงเทพ” หรือ โตโต้ สส.กทม. และอดีตหัวหน้าการ์ดวีโว่ โพสต์ข้อความผ่านเฟสบุ๊กว่า ที่ผ่านมาย่อมมีหลายความเห็นที่แตกต่างจากแนวทางการต่อสู้ของเธอ แต่เธอก็ได้ใช้ลมหายใจของเธอพิสูจน์ความตั้งใจที่แน่วแน่ในครั้งนี้แล้ว หลังจากนี้ก็อยู่ที่สังคมจะไตร่ตรองและพิจารณา และจะนำสังคมไปไกลแค่ไหนคงไม่มีใครตอบได้แต่ที่ผมตอบได้ว่า ประวัติศาสตร์ได้บันทึกหน้านี้ไว้แล้วว่ามีคนๆหนึ่งยอมตาย เพื่อให้กระบวนการยุติธรรมบังเกิดขึ้นในสังคมแห่งนี้
นี่คือบทบาทของ สส.พรรคสีส้มที่ควรจะใช้ช่วงเวลาแห่งความเศร้าแสดงความเสียใจต่อการจากไปของ “บุ้ง ทะลุวัง” ไม่ใช่นำประเด็นการเมืองมาหาผลประโยชน์ด้วยการพาเหรดโหนศพคนตายเช่นนี้
