แม่ “เก็ท โสภณ” ตัดพ้อ เหมือนชีวิตติดคุก วันครอบครัวปีนี้ไม่มีลูกอยู่ด้วย ลั่นพร้อมให้กำลังใจสู้คดี 112

แม่บอกว่าเก็ทชอบเที่ยวทะเล ไม่ชอบเที่ยวน้ำตก ถ้าไม่ไปทะเลก็จะไปปีนเขา แต่แม่ก็จะขอร้องเก็ทว่าถ้าอยากจะไปปีนเขาให้ไปช่วงปีใหม่ดีกว่า เพราะอากาศไม่ได้ร้อนมากเท่าช่วงเดือนเมษายน

“เราชอบไปทะเลกัน แต่ไม่ได้มีใครชอบเล่นน้ำหรอก (หัวเราะ)

“ส่วนใหญ่เราไปทานข้าวซะมากกว่า พาหมาไปเที่ยวด้วย
เพราะเก็ทเลี้ยงหมา เขาชอบพาหมาไปเดินทะเล ไปเดินน้ำตก ไปเปลี่ยนบรรยากาศ”

ทุกครั้งที่ไปเที่ยว เก็ทและครอบครัวต้องพาสุนัขทั้ง 3 ตัวของบ้านไปด้วยตลอด ตัวแรกชื่อ ‘มิ้ว’ อายุกว่า 18 ปีได้ และเพิ่งจากในช่วง 1 สัปดาห์เศษนี้เอง

ตัวที่สองชื่อ ‘คัพเค้ก’ ตัวที่สามชื่อ ‘จีโน่’ สองตัวนี้ครอบครัวเก็ทรับเลี้ยงจากคนที่เจอกันในม็อบ เพราะเจ้าของเดิมเลี้ยงต่อไม่ไหว และก่อนเก็ทจะเข้าเรือนจำไม่กี่วันเขารับเลี้ยงสุนัขอีกตัวหนึ่งชื่อว่า ‘โอเลี้ยง’

แม่เล่าย้อนความถึงสงกรานต์ปีก่อนให้ฟังว่า “ปีที่แล้วไปทะเลจังหวัดจันทบุรี ส่วนปีนี้ตอนแรกเราวางแผนกันไว้ว่าจะไปเที่ยวจันทบุรีอีก แล้วก็จะเหมาเรือนั่งไปกับหมาอีกเหมือนเดิม ไปเที่ยวป่าโกงกาง เพราะเขาให้เอาหมาเข้าไปได้”

แต่ทริปหยุดยาวปีนี้ต้องถูกพับเก็บไปก่อนอย่างจำใจ และถึงปีนี้จะไม่ได้ไปทะเลด้วยกันแล้ว แต่แม่กับพ่อก็บอกว่าจะคอยอยู่กับเก็ทไม่ห่างเหมือนเดิม โดยแม่ตั้งใจจะไปร่วมกิจกรรม ‘ยืน หยุด ขัง’ ที่ด้านหน้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ตลอดช่วงวันหยุดยาวสงกรานต์นี้

ก่อนเรือนจำจะปิดทำการในช่วงวันหยุดยาว เรือนจำได้เปิดให้ญาติสั่งซื้อเมนูอาหารพิเศษที่มีเปิดขายเฉพาะช่วงเทศกาลสำคัญเท่านั้น โดยต้องสั่งล่วงหน้านานถึง 1-2 สัปดาห์ และผู้ต้องขังจะได้รับในวันที่ระบุไว้ในช่วงเทศกาลสงกรานต์

แม่เพชรลดาเองก็สั่งจองเมนูพิเศษล่วงหน้าไว้ให้กับเก็ทและเพื่อน ๆ แล้วเช่นกัน เป็นเมนูเนื้อแดดเดียว ปลากะพงทอดน้ำปลา เป็ดย่าง กุ้งเผา แม่แอบบ่นให้ฟังว่าราคาแต่ละเมนูค่อนข้างแพงใช้ได้ทีเดียว อย่างกุ้งเผาขายออเดอร์ละ 300 บาท โดยไม่ได้บอกว่ามีปริมาณเท่าไหร่ หรืออย่างเป็ดย่างก็ราคาสูงถึง 490 บาท ซึ่งเรือนจำก็ไม่ได้ระบุน้ำหนักหรือปริมาณในใบสั่งซื้อล่วงหน้าเช่นกัน

จนถึงตอนนี้นานเกือบ 8 เดือนแล้วที่เก็ทต้องอยู่ในเรือนจำ ด้วยคดีมาตรา 112 ตั้งแต่วันที่ 24 ส.ค. 2566

8 เดือนที่ผ่านมาเป็นยังไงบ้าง?

“คุณพ่อกับคุณแม่ก็เหมือน ‘ติดคุก’ อยู่กับเก็ทเลยจ้ะ
เหมือนว่าบ้านเราตอนนี้กลายเป็น ‘เรือนจำ’ ด้วยอีกที่หนึ่ง”

หลังจากเก็ทหวนเข้าเรือนจำอีกครั้งเป็นหนที่ 2 นอกจากการทำงานในช่วงกลางวันและนอนหลับในช่วงกลางคืนแล้ว กิจวัตรประจำวันอีกอย่างหนึ่งที่สำคัญของพ่อกับแม่ คือ การเดินทางไปที่เรือนจำเพื่อหยิบ ‘บัตรคิว’ ตั้งแต่เช้ามืดและเข้าเยี่ยมเก็ทในช่วงเช้า อย่างน้อยสัปดาห์ละ 2 วัน

“เราแบ่งคิวเยี่ยมเก็ทกันว่า จันทร์กับพุธจะเป็นพ่อกับแม่ ส่วนอังคาร พฤหัส ศุกร์ จะเป็นของเพื่อน ๆ เก็ท ถ้าวันไหนเป็นเวรครอบครัว แม่ก็จะต้องไปรับคิวที่เรือนจำตั้งแต่ตี 2 ตี 3 แล้วพอตอนตี 5 ก็จะต้องหย่อนบัตรคิว

“ไปถึงเรือนจำตอนตี 2 ตี 3 แล้วไม่ใช่ว่าหยิบบัตรคิวเสร็จจะนอนรอในรถสบายได้เลยนะ ได้บัตรคิวแล้วแม่ก็ต้องไปนั่งรอกับพื้นแสดงตัวเป็นคิวแรกเลย ถ้าไม่อย่างนั้นก็จะโดนแซงคิว”

ที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ เปิดให้ญาติเข้าเยี่ยมผู้ต้องขังได้ 2 ช่วง ช่วงเช้าตั้งแต่ 8 โมงเป็นต้นไป ช่วงที่สองเป็นช่วงบ่าย เหตุที่พ่อกับแม่ของเก็ทต้องไปเยี่ยมในรอบเช้า เพราะหลังเยี่ยมเก็ทเสร็จแล้วในช่วงเกือบ 9 โมงเช้า ทั้งสองก็ต้องรีบกลับไปทำงานต่อให้ทันเวลาเข้างาน ในเวลาประมาณ 09.30 น.

“เราไปเรือนจำจนเจ้าหน้าที่จำเราได้ (หัวเราะ)
เขาก็จะแซวว่า ‘เก็ทแม่มานอนกับเก็ทแล้วนะเนี่ย, แม่มารอตั้งแต่ตี 1 พี่มาเข้ากะตี 5 พี่เห็นแม่เก็ทนอนอยู่กับหมา’ วันไหนถึงจะไม่ใช่เวรที่พ่อกับแม่ต้องไปเยี่ยม แต่ถ้าแม่ว่างก็จะแวะไปเรือนจำตลอด ไปแวะดูหน้าน้องเก็ทผ่านกระจกตอนเพื่อนเขาเข้าไปเยี่ยม

“เราก็ลำบากอยู่ เราก็บอกลูกว่าให้เขาสู้เนอะ สู้ไปด้วยกัน”