ข้อมูลจาก CNN วันที่ 4 เมษายน 2566 รายงานว่าฟิลิปปินส์ได้เปิดเผยถึงจุดที่จะให้สหรัฐเข้ามาตั้งฐานทัพเพิ่มอีก 4 แห่งในดินแดนของฟิลิปปินส์ ภายใต้ข้อตกลงว่าด้วยความร่วมมือทางทหารฉบับก้าวหน้าหรือ EDCA ของสองประเทศพันธมิตรซึ่งทำขึ้นในปี 2557 ที่ระบุว่าอนุญาตให้สหรัฐเข้ามาตั้งฐานทัพได้ทั้งสิ้นรวม 9 แห่ง โดยจะมีการส่งทหารอเมริกันผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามาประจำในฐานทัพเหล่านี้
สำหรับฐานทัพแห่งใหม่ 4 แห่งนอกเหนือจาก 5 ฐานทัพเดิมที่มีอยู่ล้วนตั้งอยู่ที่จุดยุทธศาสตร์สำคัญบนเกาะ 2 แห่งคือเกาะลูซอนและเกาะบาลาบัค ดังต่อไปนี้
– ฐานทัพเรือคามิโล โอเซียส ที่จังหวัดคากายัน เกาะลูซอน
-ฐานทัพที่สนามบินลัล-โล จังหวัดคากายัน เกาะลูซอน
-ฐานทัพที่ค่ายเมลเชอร์ เดลา ครูซ จังหวัดอิซาเบลล่า เกาะลูซอน
-ฐานทัพที่จังหวัดปาลาวัน เกาะบาลาบัค
โดยฐานทัพที่ต้้งอยู่ในจุดยุทธศาสตร์สำคัญที่สุดคือฐานทัพเรือคามิโล โอเซียส ซึ่งอยู่ทางเหนือสุดของเกาะลูซอน โดยอยู่ใกล้กับไต้หวันมากที่สุด คือห่างจากเมืองเกาชง เมืองใหญ่อันดับสามของไต้หวันเพียง 500 กิโลเมตร
อีกแห่งคือฐานทัพที่จังหวัดปาลาวัน เกาะบาลาบัค ซึ่งอยู่ทางใต้ฟิลิปปินส์ และอยู่ในทะเลจีนใต้ ใกล้กับหมู่เกาะสแปรตลี่ย์ ซึ่งเป็นหมู่เกาะพิพาทระหว่างจีนกับฟิลิปปินส์และอีกหลายประเทศในอาเซียน ที่สำคัญคืออยู่ใกล้กับเกาะเทียม หรือที่เรียกว่าแนวปะการังมิสชีฟ ที่จีนสร้างขึ้นมาเพื่อใช้เป็นที่ตั้งฐานทัพและเก็บอาวุธยุทโธปกรณ์ต่างๆ ซึ่งสหรัฐหวังจะใช้ฐานทัพที่เกาะบาลาบัค ในการเก็บข้อมูลต่างๆของฐานทัพจีนบนเกาะเทียม รวมทั้งจะได้สามารถจับความเคลื่อนไหวอย่างใกล้ชิดของกองกำลังจีน และเพื่อใช้เป็นที่ซ้อมรบทางเรือและทางอากาศ
ส่วน 3 ฐานทัพบนเกาะลูซอน นอกจากจะคอยปกป้องไต้หวันแล้ว พื้นที่ตรงนั้นซึ่งเรียกว่าช่องแคบบาชิ ก็ยังเป็นจุดที่กองกำลังจีนจะใช้เดินทางผ่านเข้าสู่มหาสมุทรแปซิฟิค หากต้องการโจมตีฐานทัพสหรัฐบนเกาะกวม หรือหากต้องการโจมตีเรือรบสหรัฐที่ลาดตระเวณใกล้ทะเลจีนใต้
