มาจนถึง วันนี้มันเกินคำว่าความเหลื่อมล้ำไปแล้วครับมันคือการที่ ผู้มีอำนาจขีดเส้นด้วยเจตนาจัดสรรผลประโยชน์ ที่เป็นทรัพยากรของชาติซึ่งประชาชนทุกคนควรมีสิทธิ์ในการได้ประโยชน์ร่วมกัน แต่กลับเอาไปจัดสรรให้กับ พวกพ้องของตัวเองโดยอาศัยความได้เปรียบที่ชัดเจนคือทุนเข้าไปข้องเกี่ยว อำนาจในเชิงโครงสร้างของประเทศต่าง ๆ เพื่อตอบสนองประโยชน์ของตนเอง

คำถามที่เราต้องร่วมกันหาคำตอบคือเราจะยังคงยอมจำนนให้พวกเราตกอยู่ในวังวนแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่ ?

และถ้าหากคิดว่าหมดเวลาของกลุ่มคนเหล่านั้นแล้วประชาชนอย่างเราควรทำอย่างไร ?

ขบวนของภาคประชาชนในการขับเคลื่อนจะมีพลังอย่างเป็นรูปธรรมได้คือ การใช้สิทธิ์ในการเลือกตั้ง

นอกเหนือจากนั้นขบวนภาคประชาชนในการเคลื่อนไหวก็จะทำได้เพียงแค่เป็นสัญลักษณ์ของการต่อสู้แต่จะไม่สามารถส่งผลนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงได้

สิ่งที่เราเห็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากขบวนของภาคประชาชนนั้น ส่วนใหญ่ภาคประชาชนเป็นแค่จุดเริ่มต้นเพื่อสร้างความชอบธรรม แต่สุดท้ายกลุ่มที่มีอำนาจนำพาการเปลี่ยนแปลงให้เกิดเกิดขึ้นได้ในห้วงเวลานั้น ๆ คือทุนและหรือกลุ่มการเมือง

แต่เราก็ยังไม่ควรสิ้นหวังความขัดแย้งนำพาไปสู่การเปลี่ยนแปลงเสมอ ปัจจุบันมีความขัดแย้งเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องแต่ประชาชนขบวนของประชาชน ยังไม่สามารถสรุปได้ว่าคู่ความขัดแย้งของสังคมนี้ที่แท้จริง คืออะไร ?