นี่เป็นภาพจากกล้องหน้ารถของพลเมืองดี ที่บันทึกภาพเหตุการณ์ ขณะที่กลุ่มนักเรียนช่าง 2 สถาบัน ขี่รถไล่กันมาบนถนน มีการปาหมวกกันน็อคใส่กัน ก่อนจะมาจอดรถบริเวณร้านซ่อมคอมพิวเตอร์ ก่อนขึ้นสะพานเฉลิมพระเกียรติ ข้ามแม่น้ำบางปะกง บนถนนมหาจักรพรรดิ์ ต.หน้าเมือง อ.เมืองฉะเชิงเทรา โดยภาพเผยให้เห็นคนซ้อนท้ายรถจักรยานที่อยู่บนถนน ได้ชักอาวุธปืนออกมายิงกลุ่มนักเรียนช่างที่จอดรถ ซึ่งขณะนั้นมีหญิงสูงวัยใส่เสื้อแดง ยืนกางร่มสีเขียวอยู่ตรงนั้น ทำให้หญิงคนดังกล่าวต้องรีบวิ่งหนี แต่กลุ่มนักเรียนช่างเมื่อรู้ว่า กระสุนปืนไม่โดนใคร จึงวิ่งล้อมหน้า ล้อมหลังหญิงชุดแดง เพื่อนำกรวยที่วางอยู่ริมถนนไปเขวี้ยงใส่ กลุ่มนักเรียนช่างคู่อริ ก่อนจะรีบขี่รถหนีไป โดยเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้น เมื่อช่วงเย็นวานนี้ (15 พ.ค. 2566) ซึ่งเป็นวันเปิดเรียนวันแรก
ล่าสุดช่วงบ่ายวันนี้ (16 พ.ค. 2566) ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปยังจุดเกิดเหตุ พบกับหญิงชุดแดงในภาพ คือนางบุญเอื้อ สินรัตน์ อายุ 77 ปี อดีตครูเกษียณอายุราชการ เปิดเผยว่า ขณะเกิดเหตุตนเอง เดินออกไป เพื่อยกกรวยที่วางอยู่ตรงนั้นออก เพื่อจะนำรถยนต์ขึ้นมาจอดหน้าร้าน เพราะเป็นช่วงชั่วโมงเร่งด่วน รถไม่สามารถจอดริมถนนได้ แต่จู่ๆ ที่กำลังยกกรวยอยู่นั้น เห็นรถนักเรียนช่าง (วิทยาลัยเทคนิคฉะเชิงเทรา ) ที่ขี่ซ้อนกันมา 3 คน ได้จอดรถใกล้ตนที่ยืนอยู่ ไม่นานนักนักเรียนช่างคู่อริ (วิทยาลัยเทคโนโลยีฉะเชิงเทรา ) ได้ขี่รถตามมา ก่อนที่คนซ้อนท้ายจะชักอาวุธปืนขึ้นมายิง 1 นัดใส่นักเรียนช่างที่ยืนอยู่ข้างๆ ตน แต่กระสุนปืนไม่ถูกใคร เมื่อกลุ่มนักเรียนช่างรู้ว่ากระสุนไม่โดน จึงวิ่งล้อมหน้าล้อมหลังตน เพื่อหยิบกรวยไปเขวี้ยงใส่นักเรียนช่างคู่อริ ตอนแรกตนเองคิดว่าโชคดีที่ นักเรียนช่างคู่อริยิงปืนแค่นัดเดียว แล้วไม่ยิงต่อ แต่มาทราบจากลูกที่หลังว่า
สาเหตุที่ไม่สามารถยิงต่อได้ เนื่องจากเป็นอาวุธปืนปากกายิงได้ที่ละนัด โชคดีมากที่กระสุนไม่โดนใคร และไม่สามารถยิงต่อได้ ไม่เช่นนั้น อาจจะมีนักเรียนที่เดินผ่านไปผ่านมา หรืออาจจะเป็นตนที่โดนลูกหลงได้ นี่แค่ได้ยินเสียงปืน นักเรียนหญิงอาชีวะ ที่เดินอยู่ตรงนั้น ก็รีบวิ่งจนหกล้มหน้าคว่ำได้รับบาดเจ็บ เหตุการณ์ครั้งนี้ตนเองรู้สึกหวาดกลัวมาก เพราะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ในระยะที่ใกล้ตัวเองมาก ไม่อยากให้นักเรียนช่างออกมาก็เหตุแบบนี้ ไม่รู้ว่าวันหน้าคนบริสุทธิ์จะโดนลูกหลงจากความคึกคะนองของเด็กๆ เหล่านี้หรือไม่ นี่ขนาดเหคุการณ์ผ่านไปนานหลายชั่วโมงแล้ว ถึงตอนนี้ตนเองยังจำภาพติดตาได้ และยังรู้สึกกลัว
